20 oktober 2010

Jessie op de hitlijst


Wat dit boek bijzonder maakt? Ik heb het van de schrijfster zelf gehad. Die heeft op de mavo een lezing gegeven, als vriendin van onze lerares Nederlands. Haar handtekening staat er in, met een datum. 27 februari 1986. Zo lang is het al geleden. Anouk zou in de jaren daarna nog veel meer gaan schrijven in deze strekking. Alleen dan niet meer met de illustraties van Will Berg, maar van Herry Behrens

Jessie op de hitlijst, dat verscheen in 1981, is het eerste werk van Yolanda Edens onder haar pseudoniem, Anouk van Arnhem. Een meisje in de hitparade, terwijl ze nog op school zit. Iets waar jonge meisjes van dromen. Wat geschreven is voor de verkoop. Dat had Anouk goed gezien.

Het gaat dus over Jessie, die eigenlijk Jessica heet. Maar niemand noemt haar zo. Ze zit in 4 havo, maar in leren heeft ze niet zo veel zin. Ze is dan ook al een keer blijven zitten. Het liefst zou ze zangeres worden. Ze heeft al wel zangles, maar onder voorwaarde, dat haar schoolwerk er niet onder lijdt. Als ze weer blijft zitten, zal ze met zingen op moeten houden.

De dreiging van opnieuw zittenblijven is er wel. Maar de sprong naar het succes ook. En die blijkt kinderlijk eenvoudig. Jessie heeft een grote rol in de schoolmusical. Tijdens de uitvoering zit Carlo Piëtro in de zaal. Zoon van een grote platenbaas en broer van een klasgenoot van Jessie. Het is zijn taak jong talent op te sporen en hij ziet het helemaal zitten met Jessie. Maar hij heeft haar nog niet zo maar gevonden.

Om het verhaal een beetje spannend te houden, volgen er nu een aantal stiekeme dingen. Zaken die eigenlijk niet kunnen en die de wederzijdse ouders ook niet eens meteen opmerken. Jessie gaat voorwaardelijk over en moet haar zangles opgeven. Maar de zanglerares is bereid haar in het geniep les te geven. Het is eigenlijk helemaal niet de bedoeling dat Jessie een plaatje op gaat nemen, vindt vader Piëtro. Ze is nog minderjarig.

Maar dan besluit Carlo dat ze ook best buiten de ouders om een plaat op kunnen gaan nemen. Jessica's broer zit intussen het complot en Anneke, zanglerares. Pas wanneer er een brief van de Hilversumse studio's arriveert valt voor de ouders De Groot het kwartje.

Komt het nog goed? Ja, maar niet meteen. Er volgt een ruzie tussen Jessie en haar vader, tussen Carlo en zijn vader en tussen Jessie en Carlo. Ze is intussen aardig verliefd op hem geworden en ineens is die zangcarrière niet belangrijk meer. Zelfs niet, als haar plaat wordt uitgebracht en ze mag optreden in een landelijk bekend programma. Zelfs niet, als ze een platencontract mag tekenen, met toestemming van haar ouders. Het is pas weer helemaal goed, als Carlo in de zaal blijkt te zitten. En hij haar met een bos rozen opwacht, met de mededeling dat ze in de hitparade staat.

En de school? Haar diploma? Ach. Dat doet er ineens niet meer toe. Terwijl het een halfjaar eerder nog zo belangrijk was.

16 oktober 2010

Weerzien van Han


Deel 9 uit de Goud-Elsje reeks. Over Han Born- Terhenne, al sinds deel 2 de vriendin van Els. Misschien wel de allerbeste, zo door de jaren heen, denkt Els bij zichzelf, in een eerder deel.
Han is intussen ook getrouwd. Met dominee Luuc Born. Een oude bekende, die ook in deel 2 al werd geïntroduceerd. Toen was het de verloofde van Trix Bergman, die bij tante Magda en tante Loes op de stopfeesten kwam. Afgestudeerd theoloog, die maar nergens gevraagd werd om als dominee te komen werken. Kandidaat Luuc, werd hij genoemd.

Han vond het toen 'een fijn iemand', maar 'peinsde niet over hem als echtvriend'. Zelf was ze immers ook al eerder verloofd, met Martien van den Heuvel. Dat lazen we al in deel 3. Trix beëindigd de verloving, omdat de toekomst haar zo onzeker lijkt. En ze trouwt daarna al heel snel met een planter, om naar Indonesië te verhuizen. In hetzelfde hoofdstuk van het derde deel beëindigt ook Martien de verloving tussen Han en hem. Hij heeft, ook op weg naar Indonesië, een andere vrouw leren kennen, met wie hij al meteen trouwt. En vanaf dat moment begint Els Han en Luuc al bij elkaar te fantaseren. 'Ze wisten allebei wat leed was. Het zou misschien nog eens...'

We hebben er tot deel 9 op moeten wachten, maar nu zijn ze dan eindelijk met elkaar getrouwd. Han is inmiddels halverwege de dertig. Hoe oud Luuc is, wordt niet vermeld, maar het is zeker een jaar of tien ouder. Er komen bekenden in voor. Tante Magda, tante Loes. Els zelf. Lot, de vriendin van Els. Die vriendschap is zo maar weer helemaal in ere hersteld. We maken kennis met de gemeente van Han en Luuc. Met de schoonfamilie van Han. Een bevriend echtpaar.

Luuc is een oudere wijze man en Han soms nog echt een dol kuiken. Een kuiken, dat erg meeleeft met het wel en wee van haar parochianen. Ze heeft moeite met haar schoonmoeder, maar dat is dan ook de enige, met wie ze moeite heeft. Nou ja, en met het feit, dat ze nog aldoor geen kinderen hebben, zij en Luuc. En ze zijn toch zo heel jong niet meer. Maar ze bidden er om, samen. Dat mag ook. En als de Here het wil, zal hun gebed verhoord worden. Zo geloven ze het.

Een aantal dagen leeft Han 'tussen hoop en vrees'. Totdat het weken gaan worden. 'Zo lang heeft het nog nooit geduurd'. Dan wordt het Kerstmis. Kerstmis in de kerk, op de eerste bank met Luuc, in de toga waarin hij nog langer lijkt dan anders op de kansel. Zingen en bidden en niet langer hopen. Want er komt een kindje. Hun bede is verhoord. Nu maar hopen dat alles goed blijft gaan.

Dat gaan we zien in het laatste deel. Daar moeten alle overgebleven eindjes nog aan elkaar geknoopt worden. Alle onbeantwoorde vragen beantwoord. Voor de laatste keer dus nog: wordt vervolgd. Over alles en iedereen die in deze negen delen al voorbij kwamen.