16 februari 2012

Alles over dia's

Schema's, tekeningen, kleuren- en zwart-wit foto's van de auteur, aldus de ondertitel. Alles over dia's. Die  lantaarnplaatjes, naar bestaande zwart-wit negatieven, zoals Hans Borrebach het in het eerste hoofdstuk omschrijft, die bijna net zo oud als de fotografie populair is. Mooie beeldspraak.

Vroeger in zwart-wit, thans in natuurlijke kleuren. De verschillende fabrikaten zijn in hun soort alle even goed. De oorsprong vorm van de kleurenfotografie. Wat doet de onderbelichting? Cursief gedrukte vragen, die in de daarop volgende alinea's worden beantwoord. En dat blijft zo. Een opmerking, een vraag, gevolgd door een antwoord.

Hoofdstuk 2 heet Kleuren veroveren de wereld in steeds sterkere mate. Daarin worden vragen gesteld en beantwoord als De lastige, gemakkelijke aanpassing van het menselijk oog, Het (zichtbaar) spectrum en 'Anders dan anders' wordt de basis van uw fotografie.

De hoofdstukken die volgen zijn Classificering der camerasoorten, Zien en vastleggen der kleuren, Het ideale dia, Dia en belichting, Zwemen, filters en contrast. Er volgen nog wenken over hoe je dia's opbergt, inraamt en bewaart. Praktijkwenken, Bekijken en projecteren en tot slotte Geperfectioneerd projecteren.

Het leest bijna als een roman, of een dichtbundel. Met een paar gekleurde afbeeldingen op glanzend papier, voorzien van omschrijvingen als Wie is uitgekeken op onderwerpen-van-alle-dag, speurt naar meer exclusieve dingen. Dit is er één van. Een schilder, die bovenop het dak van z'n woonauto een overzicht schildert van St. Tropez. Filmsoort: Gevacolor R 5 op 120-spoel. Ontwikkeld aan de Gevaertfabrieken te Mortsel (Antwerpen). Filter: Pola. Tijd van de dag: In het late middaguur.

Alles over dia's was in de jaren zestig een handig hulpmiddel voor mensen, die graag fotografeerden en er het geld voor over hadden om daar dia's van te maken. Want het was niet goedkoop, dia's maken. Veel werd het daarom niet gedaan. Toch wordt daar geen melding van gemaakt, in het boek. Hans Borrebach ging er gewoon van uit, dat mensen die dit soort boeken kochten, bereid waren veel geld in hun hobby te investeren.

De dia was eens populair, maar is inmiddels al wel vijfentwintig jaar uit de tijd. Fotografie nog niet. In tegendeel. Maar van de digitale mogelijkheden zou Borrebach nooit iets meekrijgen. Gelukkig maar. Het maakt zijn hele oeuvre op dit gebied praktisch overbodig. Wat toen vooraf moest worden bepaald voor een goed resultaat, kan nu allemaal na afloop. Vroeger viel er weinig te herstellen aan een eenmaal gemaakte opname. Dat is nu wel anders.

06 februari 2012

Een nieuwe start

Het gaat goed met jeugdhotel De Witte Hengst, nu David Freling en Claudia van der Meer er de leiding over hebben gekregen. Over het verzoek van Yoran Bianchi moeten ze dan ook even nadenken. Is het werkelijk zo'n goed idee om de zoon van de eigenaar in dienst te nemen? Zeker, de stalknecht is al een poosje uit de running door ziekte en bovendien al oud. Maar om dat nou met een verwend zoontje op te lossen...

David heeft er minder moeite mee dan Claudia. Ze bespreekt het met Edith de Vries. In het eerste deel was die nog gewoon hulp in de huishouding, maar langzaamaan verworden tot Claudia's rechterhand. Ze had graag op kantoor willen werken, 'had daarvoor ook een opleiding gedaan', maar omdat 'de baantjes daar niet voor het opscheppen lagen' was ze in De Witte Hengst begonnen. Ze werkt er tevens samen met Gregor. De knappe collega, op wie ze al tijden verliefd is, maar die haar niet ziet staan, omdat er zo veel andere meisjes óók leuk zijn...

Wie de verhalen van Helen Taselaar een beetje kent, zou nu kunnen denken, dat het wat gaat worden tussen Edith en Gregor. Zo gaat het meestal, maar dit keer niet. Yoran doet zijn intrede en is al gelijk gecharmeerd van Edith, die het nog aldoor te druk heeft met Gregor. Ze merkt hem in eerste instantie niet eens op.

Zodra ze het wél in de gaten krijgt, wordt Gregor jaloers. Die heeft het ook al lang gemerkt, de blangstelling van Yoran. Eigenlijk is Edith toch wel een leuk meisje en eigenlijk wil hij geen kapers op de kust. Zo ontstaan de bekende Taselaar-misverstanden, tussen meerdere mannen en vrouwen, die elkaar dingen verwijten uit jaloezie. Het doet Yoran zelfs terug naar zijn ouderlijk huis vertrekken.

Receptioniste Milou raakt zwanger en zegt haar baan op. Edith kan deze baan overnemen. Receptioniste lijkt haar nog altijd veel leuker dan huishoudelijke hulp. Dat is alvast één droom verwezenlijkt. Maar natuurlijk komt het goed tussen haar en Yoran en tussen haar en Gregor. Ze worden een stel, terwijl Gregor, als verliezende derde, zijn nederlaag sportief opneemt en gewoon op De Witte Hengst blijft werken.

Meer is het eigenlijk niet, dat tweede deel in deze nieuwe serie. Ja, er wordt veel paardgereden en de ritjes en paarden worden beschreven. Zoals dat ook wel vaker gebeurt. Een nieuwe start verscheen niet in de Jeugdserie, maar in de Selektserie. Voorheen Jeugdserie In de vakantie, aldus de laatste pagina van het boek. Een serie voor iets jongere meisjes dan de Jeugdserie. Met een stevige kaft en meer illustraties. Dat klopt inderdaad. Dit soort verhalen lezen meisjes nog op de lagere school. Zeker in het begin van de jaren negentig. Toen waren ze, eenmaal in de brugklas aangeland, al meer gewend, om dit nog serieus te nemen.

Er zouden nog een aantal delen meer over De Witte Hengst in de Selektserie van Kluitman verschijnen. Selekt, met een k, inderdaad. Zo schreef je dat toen. Met de fraaie illustraties van Herry Behrens, waar de uitgever in die tijd patent op had. Wordt vervolgd, dus.