25 mei 2013

Andy's gouden stippen

De schrijfster wordt in de vakliteratuur wel de serieuze tegenhanger van Cissy van Marxveldt genoemd. Ze schreven hun boeken ook in dezelfde tijd. Al zijn die van A. M. Nachenius-Roegholt niet eindeloos herdrukt. Zelfs al een beetje vergeten. Ze waren dan ook een stuk serieuzer. En in veel van de verhalen sijpelt de crisis van de jaren dertig al door. De meisjes moeten al een baan zoeken, het is niet meer vanzelfsprekend dat vader ze wel onderhoudt en dat ze rustig thuis op een ideale huwelijkskandidaat kunnen wachten.

Bij Andy thuis gaat alles nog heel voorspoedig. Crisis is er niet. Of nog niet. Haar vader heeft een advocatenkantoor, broer Gilles is een boemelstudent en haar moeder is een dame met ingebeelde kwaaltjes. Zo eentje die voortdurend met migraine op de divan ligt, terwijl ze in huis niets hoeft te doen. Daar heeft het gezin een dienstbode voor, Neel, die uiteraard niet netjes Nederlands kan praten en met wie Andy - voluit Amande - prima op kan schieten. En dan is er nog een zusje, Nini - op zijn Frans uitgesproken, met de klemtoon op de tweede ni- dat in Brussel op kostschool zit, om een echte dame te worden.

Andy zit op de HBS, waar ze vriendinnen heeft. Een clubje, bestaande uit Puck, Lientje, Rie en zijzelf. Soms voegen zich er nog wat jongens aan toe. Jongens, die wat ouder zijn en al hebben 'leren chaufferen'. Met die vriendinnen filosofeert Andy over de liefde, maar ze wil zich vooralsnog niet binden, zo lang ze niet zeker weet, of het wel ware liefde is. Zoals Lientje dat heeft, met Niek.

Het hele verhaal door is Andy de ideale vriendin / zus / dochter. Ze slaat zich dapper door een blindedarmontsteking heen, helpt broer Gilles uit zijn moeilijkheden als hij gokschulden blijkt te hebben, bezoekt zelfstandig haar zusje als ze merkt dat die heimwee heeft. Ze is goed gezelschap voor haar opa, helemaal wanneer oma komt te sterven. En dan is er nog Onno Ferwerda. Zoon van een goede, veel jongere vriend van opa. Een Fries van geboorte, die Andy al haar hele leven kent.

En passant slaagt Andy ook nog even voor haar HBS examen en volgt er een vakantie naar Spa. Een ongekende luxe in die tijd. Hoe het met haar vriendinnen afloopt, wordt niet verder verteld. En wat Andy nu zelf na haar diploma precies gaat doen, is ook niet duidelijk. Ze is even huisdame voor haar opa geweest. En als ze het geluk met Onno heeft gevonden, weet hem er van te overtuigen haar grootvader op te volgen in de fabriek. Of Gilles van zijn gokschulden af is en zijn leven gaat beteren, lezen we ook niet. Wel dat Andy haar 'gouden stippen' heeft gevonden. Haar bestemming, haar levenspad, geïnspireerd op een preek van een dominee. Kerkelijk is Andy niet, maar die ene keer dat haar vriendin haar over heeft weten te halen met haar mee te gaan, heeft ze toch genoeg gehoord om mee verder te kunnen.

Andy is het voorbeeld voor alle meisjes van achttien uit de jaren dertig. Al weet ze als minderjarige scholiere wel heel veel voor elkaar te krijgen. Hoewel ze nog de leeftijd heeft van bonbons, thee en ijsjes met vriendinnen en nog zwoegt voor haar diploma, kan ze bergen verzetten. En ze krijgt het nog voor elkaar ook. Andy is een ideale hoofdpersoon uit een boek. Helemaal worden zo als zij, dat zullen de lezeresjes van toen wel nooit hebben bereikt. Maar als ze al een beetje op haar mochten lijken, zouden ze al heel blij zijn. Een droomwereld, die al in de jaren zestig niet meer bestond. En daarom ook niet meer is herdrukt.




02 mei 2013

Diana op de filmset

Op de keerzijde van de titelpagina staat een lange lijst, met een vetgedrukte kop er boven. Van Helen Taselaar zijn in de jeugdserie pockets verschenen:, om te vervolgen met 21 verschillende verhalen, waaronder zeven delen De Wildhof en tien Picadero. Een behoorlijk oeuvre dus al. En dat alleen in nog maar in de jeugdserie. Voor Kluitman zou Helen Taselaar ook nog in de Romanserie en in de Suksesserie verhalen schrijven.

Diana op de filmset is een verhaal, dat alle jonge meisjes graag willen lezen, maar waarvan recensenten gehakt hebben gemaakt. Dertien in een dozijn. Bekende kost. En het stramien van dit verhaal wijkt er niet van af. In tegendeel. Het is nog een beetje ongeloofwaardiger gemaakt. Of beter geschreven voor de doelgroep, om het iets milder te zeggen.

Want wat willen jonge meisjes graag? Beroemd worden. Een carrière als filmster of actrice, of zwemster of amazone. Ze willen op vakantie naar een zonnig land en als het kan een knappe vriend met een goede baan. En ze willen natuurlijk een eigen onderkomen. Diana Davids voldoet aan dit ideaalbeeld. Ze had eigenlijk alles, zo begint het verhaal. Ze was leuk om te zien en had een mooi appartementje op de Maasboulevard. Ze had in korte tijd een aardige carrière opgebouwd. Het leek wel of regisseurs en producenten steeds meer interesse voor haar persoontje kregen.

Zo gaan de superlatieven nog een tijdje door. Maar als het persoontje - die omschrijving komt een paar zinnen verderop opnieuw voor- haar verloving met de knappe regisseur Anthony ziet stranden en de vakantie naar Mallorca daarom niet doorgaat, boekt ze een vakantie naar Lloret de Mar, voor zichzelf alleen. Alweer naar Spanje. Helen laat ze bijna allemaal naar Spanje gaan. Diana gaat incognito, met geverfd donker haar en een bril met vensterglas. Zodat niemand haar herkent. Als Anneke de Koning maakt ze kennis met Vera Emans en niet veel  later ook met Raymond Maris, een befaamd journalist en reporter, die haar ook niet als Diana Davids herkent.

Tussen Diana / Anneke en Raymond dreigt het wat te worden, maar dan wordt Diana terug geroepen naar Nederland, voor een nieuwe film. Ze kan en wil geen afscheid nemen van Raymond, omdat ze dan moet vertellen, dat ze niet is wie hij denkt dat ze is. Dat is dezelfde verhaallijn als die van Miranda. En ook in dit geval komt de man in kwestie achter de ware aard van de vrouw, alleen is hij er hier niet boos om. Raymond zoekt Diana weer op en daarmee lijkt het verhaal eigenlijk al verteld.

Maar omdat we dan pas halverwege het boek zijn, wordt er nog even een ruzie opgevoerd met de tegenspeler in de nieuwe film, die ook weer de ex blijkt van Diana's vakantievriendin Vera. Diana zelf heeft weer even contact met háár ex, Anthony Duval. Ja, alweer een Frans klinkende achternaam. Die laat de schrijfster bijna net zo vaak voorbij komen, als een vakantie naar Spanje.

Het weerzien met de ex maakt Raymond jaloers en zo ontstaat er nog gauw even een verwijdering tussen Diana en Raymond. Uiteindelijk wordt het ook hier weer bijgelegd en op de één na laatste bladzijde volgt het huwelijksaanzoek. Ja, met Raymond ging ze ongetwijfeld een heerlijke toekomst tegemoet. Waarmee de mondaine actrice, voor niets en niemand bang, toch weer in de armen van een man verdwijnt en ze ongetwijfeld huisvrouw en moeder gaat worden, in die heerlijke toekomst. En weer een stel jonge lezeresjes en een uitgever tevreden.