22 november 2011

Het geslaagde huwelijk

'Het aantal onvolkomen en mislukte huwelijken is ontstellend. Weinigen bezitten voldoende kennis van de essentiële voorwaarden waaraan een geslaagd huwelijk behoort te voldoen.'

De eerste twee regels van de achterflaptekst zijn niet echt optimistisch. Nog geen reden tot aanschaf van Het geslaagde huwelijk, dat als vierde deeltje in de Maraboe Flash reeks verscheen. 'In dit boekje houden vijf specialisten, ieder op zijn terrein, zich bezig met de vele wezenlijke problemen, die zich vóór of tijdens het huwelijk kunnen voordoen. Hoe organiseert u de voorbereidingen tot de huwelijksdag? Hoe hoort het in het stadhuis, in de kerk, tijdens de receptie enz.?  Wat verstaat men onder medisch onderzoek, de erfelijkheid, geboorteregeling, seksualiteit, impotentie, huwelijkse voorwaarden, enz. enz?'

Het belooft dus een combinatie van medische zorg, seksuele voorlichting en etiquette te worden, dit geheel. 'JA! ik wil! JA, JA, ik wil!' Zo staat er op de eerste bladzijde, in rood gedrukt. De nieuwsgierigheid is gewekt. Gauw verder kijken. 'Een overzicht van de wezenlijke voorwaarden voor... het geslaagde huwelijk', zo luidt de volledige titel. Toch benieuwd hoe ze dat allemaal in zo'n klein boekje hebben weten te stoppen. Dat geven ze zelf ook toe: 'Het domein van het huwelijk is onmetelijk en zou hele bibliotheken kunnen vullen...' zo begint de inhoudsopgave. 'Maar u zullen meneer en mevrouw Flash de meest wezenlijke vragen stellen die zich voordoen zodra men zich met het huwelijksprobleem gaat bezighouden'.

Eens kijken waar 'meneer en mevrouw Flash', die de achternaam van de serie hebben, zich dan zoal druk om maken. Of dienen te maken. 'Hoe en waar een geestverwant te vinden', is een leuke. 'Al stijgen de mogelijkheden, men laat uit cynisme en valse schaamte de balans gauw overslaan. Iedereen draait steeds in zijn eigen sociale kringetje, in zijn eigen milieu rond'. Dat is eigenlijk nog steeds zo. 'Is jaloezie normaal?' Nee. 'Jaloezie is altijd een symptoom van armoede aan genegenheid en morele zwakte. Een goed huwelijk wordt verkregen als goede wijn: door rijpheid en een goed wijnjaar.' Is het gevaarlijk met een bloedverwant te trouwen? 'Als u een bloedverwant in een niet ver verwijderde graad trouwt, onderwerp u dan aan een grondig bloedonderzoek'. Waarna een uitgebreid verhaal volgt over bloedgroepen, erfelijkheid en mogelijke schade op de kinderen.

'Welke kwaliteiten kunnen we in het algemeen aan de vrouw toeschrijven? Ze is evenwichtig, betrouwbaar, lichamelijk en geestelijk vruchtbaar en ze geeft zich volkomen'. Oeps. Dat is in die veertig, vijftig jaar wel een beetje veranderd, om het maar heel voorzichtig te zeggen. En de man? 'Dat is de tegenvoeter van de vrouw. Dynamisch, produktief, scheppend en actief. H'm. Ook wel een beetje anders, nu. Maar: mannen en vrouwen vullen elkaar wonderlijk aan. Met als resultaat: de heuglijke verbintenis: het huwelijk.' Of samenwonen, anno nu.

Om af te sluiten met de laatste regels van de inhoudsopgave: 'Als u op goed geluk af wilt trouwen, werp dan deze Flash weg. Als u reeds verloofd of getrouwd bent, en u wilt al uw troeven uitspelen, gaat u dan zitten en lees deze Flash!'


'Het geslaagde huwelijk' verscheen oorspronkelijk bij uitgeverij Gérard en co. te Verviers, onder de titel: le mariage réussi'.

08 november 2011

Ontmoeting op Picadero

Manege Picadero was een veelgelezen serie. Helen Taselaar schreef in het begin van de jaren tachtig een stuk of tien deeltjes. In de eerste drie delen vonden achtereenvolgens Sylvie, Yvonne en Ymke de man voor het leven. Daarna zou het nog Zomer op Picadero worden en zouden ze nog Op kamp gaan. Ook in deze twee delen vinden een jongen en een meisje elkaar. Geen leden van de familie Van Dalsum meer, die waren immers al voorzien. Ergens tussen deel twee en drie was broer Joost met Mariëtte op de proppen gekomen. Zonder er veel woorden aan te wijden, hadden Yvonne en Sylvie een schoonzus gekregen. Nee, Ymke, de schoonzus van Sylvie, was het niet geworden. Maar dat gaf niets. Die bleef hun vriendin toch wel. En Mariëtte was minstens zo'n aardige meid.

Na vijf delen Picadero besloot Helen Taselaar, op verzoek van haar fans, alsnog het verhaal van Mariëtte's kennismaking met de manege en diens bewoners op te schrijven. Het verhaal van broer Joost, maar dan geschreven vanuit zijn (toekomstig) vriendin Mariëtte. Dit zesde deel van de reeks werd tussen deel twee en drie gevoegd. Daar waar Sylvie al getrouwd is, maar Yvonne en Steef nog diverse moeilijkheden moeten overwinnen voor ze elkaar zullen vinden. Het verhaal dat ook in Terug naar Picadero geschreven staat. En Ymke, die wel verloofd is, maar niet gelukkig, speelt ook nog een rol in het leven van Joost. Zo maar zijn hart aan Mariëtte geven is er dus niet bij.

Steeds weer staat Picadero, de gezellige manege, waar veel jongelui enthousiast de paardijsport beoefenen, als ontmoetingspunt centraal, zo begint de wervende tekst op het achterflap. In de enerverende wereld van paarden, maneges en alles wat daarmee samenhangt, doen zich telkens nieuwe dingen voor, zo ook op manege Picadero. Hierdoor is eigenlijk de ontmoeting tussen Mariëtte en Joost, de huidige eigenaars van Picadero, op de achtergrond geraakt. Op veler verzoek heeft Helen Taselaar, zelf een enthousiast paardrijdster, mede hierom dit boek geschreven.

Een fraaie omschrijving, van een verzoek, nog een deel voor een goedlopende reeks te produceren. Misschien was Helen Taselaar al wel een beetje door haar inspiratie voor de manege heen, na vijf delen. Had ze wel het verzoek van de uitgever, maar geen idee. En tipte de uitgever haar zelf. Je mocht als lezeres Kluitman immers schrijven. Dat staat in al die boekjes, op de laatste pagina. Wanneer je vragen hebt over onze boeken of schrijvers, stuur dan een briefje naar Uitgeverij Kluitman Almaar. Dat zullen de lezeressen heus wel gedaan hebben. Schrijven hoe leuk ze Picadero vinden. Vragen waarom er geen verhaal over Joost en Mariëtte is geschreven. Bij deze dan, alsnog.

Met de bekende ingrediënten uit de eerdere verhalen van Sylvie en Yvonne, aangevuld met jaloerse vriendinnen en vrienden die de hoofdpersoon ook aardig vinden, maar met wie ze toch niet in zee wil, omdat er een ander is, waar ze meer van houdt. Zo werd deel zes deel drie in de serie en schoof verder alles een plaats op. Deel drie werd deel vier. Het verhaal van Ymke, daar schreef ik al eerder over. Wordt vervolgd dus. Met deel vijf voorheen vier. Als het Zomer op manege Picadero worden gaat.

01 november 2011

De promotie van Jet Didam

Op internet wordt dit boek nog opvallend veel te koop aangeboden. Steeds met andere, modernere illustraties. Mijn exemplaar van De promotie van Jet Didam verscheen in de jaren vijftig bij West-Friesland en werd door Rie Reinderhoff van illustraties voorzien.


In de jaren zestig nam Borrebach het van haar over en werd Jet een frivole meid uit de Witte Raven Reeks. Om te vervolgen met twee edities Herson alias Herry Behrens, naar het lijkt. Nog steeds in Witte Raven, maar inmiddels aangeland in de jaren zeventig. Toen moest het verhaal toch al wel echt uit de tijd zijn. Het lijkt nog het meest voor of net na de tweede wereldoorlog te spelen.

Jet Didam heeft geen ouders meer en woont bij haar broer en schoonzus in. Ze is gezakt voor het HBS diploma en heeft geen zin om nog een keer examen te gaan doen. Haar broer is lief voor haar, maar haar schoonzus mag haar niet. Jet is zeventien en ze wil uit huis. Een baantje zoeken. Haar broer Tjeerd vindt haar voor veel dingen te goed, maar kindermeisje bij de familie De Raadt van Zuijlen mag ze wel worden van hem. Dat ze eigenlijk is aangenomen als tweede meisje, verzwijgt ze maar even.Wanneer haar broer er achter komt, is hij woedend.

Dankzij zoon Jan de Raadt van Zuijlen wordt Jet alsnog kindermeisje van zijn neefje Hans. Zijn ouders wonen in Indië en hij woont bij zijn oma en oom. Het is een huis met strenge hiërarchie. Huishoudsters, eerste en tweede meisjes, kindermeisje en gezelschapsdame. Met een verwend jonger zusje dat Jet als voetveeg gebruikt. Maar na een periode van afwezigheid - Jet moet terug naar naar schoonzus die ziek geworden in - komt Jet in alweer een nieuwe functie in het grote huis terug. Ze wordt gezelschapsdame van oma de Raadt van Zuijlen, die haar aanvankelijk aannam als tweede meisje.

De mooiste promotie is de laatste. Jan vraagt haar zijn vrouw te worden. Van tweede meisje, via kindermeisje via gezelschapsdame naar vrouw des huizes. En tot slot nog samen in het grote huis en oma naar een ander huis. En neefje Hans, daar mogen ze samen voor zorgen. Voorzien van een stamhouder, bovendien. Dat is allemaal wel heel erg mooi. Het lijkt wel een sprookje.