28 augustus 2016

Ontmoeting in Tirol

Tweede deel over de vriendinnen Fan, Marion, Greet en Ingrid. Waarin Fan haar vriendschap met Han Klaassen omzet in een officiële verloving en we kennismaken met Fan's oom Fred, die het Klaverblad mee op vakantie neemt naar Oostenrijk. Een vakantie, die gedetailleerd wordt beschreven. Fan haalt zo veel kattenkwaad uit dat het écht vervelend wordt om te lezen. Het is niet leuk meer. Marion zoekt en vindt ruzie met haar Niek en Greet leert in Trol Karel van Breenen kennen.

Dat laatste gegeven verklaart ook de titel. Het meisje op het omslag is ditmaal waarschijnlijk Greet. Niet lief en innemend, maar gewoon Borrebach. Ik bezit de Witte Raven editie, maar eerder is er ook een Zonne-reeks editie van verschenen. Dat is met veel Witte Ravens het geval geweest. Wie weet kom ik dit verhaal ook nog wel eens ergens in oudere versie tegen. Dan zal ik het in de kast zetten, tussen al mijn andere zonnereeksen, die ik in de afgelopen twintig jaar zo'n beetje bij elkaar gespaard heb, met en zonder omslag. 

Verhalen die over een vakantie gaan. Ik heb ze meer in mijn bezit. Maar heb er niet zo veel mee. Als ik had willen weten, hoe het was een wandelvakantie in de bergen van Oostenrijk te gaan maken, had ik wel een reisboek gekocht. Dit is een meisjesboek. En ja, uiteindelijk komt het goed tussen Marion en Niek. Heeft Karel eerst een relatie gehad met 'la reine du bal', die de verkering beëindigde en die haar roekeloze gedrag met de dood bekopen moest. Schaars gekleed uit geweest, dus longontsteking, dus te laat. Maar toen was het al uit met Karel, dus is het niet erg. Karel heeft een zusje, Joek, dat verlamd is geworden.

Daarover lezen we meer in deel 3. Net als over de studie aan de school voor maatschappelijk werk, die het Klaverblad eensgezind in Amsterdam gaat volgen. Wonend op de zolderetage van oom Fred. Drie van de vier zijn intussen voorzien van een verloofde / vriend. Nu Ingrid nog. Daarom is deel 3 in deze serie verschenen. En herdrukt. Als afzonderlijke delen, maar ook in een trilogie. Zo te zien moet het tot in de jaren tachtig verschenen zijn. Door de uitgever bestempeld als streekroman, waar het ooit begonnen was als meisjesboek. 

Mien van 't Sant zou heel veel streekromans gaan schrijven. Misschien zijn daarom ook wel een aantal van haar meisjesromans ook als zodanig werden uitgegeven. De bibliotheek heeft er ook nog grote letter edities van gemaakt. Om dezelfde reden, waarschijnlijk. Mien was een veelgelezen schrijfster. Wordt vervolgd, dus. 



16 augustus 2016

Moedig Annemieke (Groot Vakantieboek)

Vakanties met slecht weer in eigen huis hebben ook een voordeel. Je kunt lekker veel lezen. Dat heb ik dan ook gedaan. Afgelopen week dus maar weer eens van start gegaan met de Annemieke omnibus. Vandaag vroeg ik me ineens af, of er over Anneke Bloemen intussen niet ook het een en ander op internet was verschenen. Anders dan Marktplaats, Speurders en Catawiki, uiteraard.

Ik vond haar terug in de Digitale bibliotheek voor Nederlandse letteren. Met werken, primaire teksten en secundaire literatuur. Gelukkig ben ik nog bibliothecaris genoeg om te weten wat wat is. Eén boek, getiteld Annemieke van Oven, één verhaal en twee meldingen óver Anneke Bloemen.

Annemieke van Oven is het eerste deel van de vier verhalen over Annemieke. Die primaire tekst, blijkt een bijdrage te zijn in het Groot vakantieboek uit 1958. Moedig Annemieke, heet het. Het is in zijn geheel te lezen en heeft, hoera, illustraties van Hans Borrebach. 

Ik herkende het al meteen. Dit zijn inderdaad fragmenten uit Annemieke van Oven. Niet het hele verhaal. En ook zonder de oorspronkelijke tekeningen. Er zitten geen Borrebachs in de boeken van Anneke Bloemen. Was dat wel zo geweest, had ik ze nooit weggegooid. 

Dat vakantieboek, ik heb het al heel veel te koop zien liggen op rommelmarkten, maar nooit aangeschaft. Binnenkort ga ik dat toch maar eens doen. De editie van 1958 heeft dus het verhaal van Annemieke, dat oorspronkelijk in 1957 bij Fontein werd uitgegeven. Met illustraties van Borrebach. En er blijkt nog een ander meisjesboek in verstopt te zitten: De grote verandering, van Nida Voerman. 

Dat boek herken ik ook, als een uitgave van West-Friesland, ook uit 1957, trouwens. Maar dat heb ik niet vaak genoeg gelezen, om al meteen te kunnen zeggen of het een gedeelte of het gehele boek is, dat in het Vakantieboek staat opgenomen. In ieder geval: ik ga die vakantieboeken eens nader bekijken. Het zou heel goed kunnen dat er nog veel meer meisjesboeken in verstopt zitten.

En het maakt me, bijna zestig jaar later, ook nieuwsgierig. Want de dbnl heeft een volledige pdf van dat vakantieboek, Er staat nergens vermeld, waar de verhalen uit afkomstig waren. Dat ze ook als volledig boek konden worden aangeschaft. Het zou een mooie reclame geweest zijn voor de uitgevers. Zouden ze überhaupt wel toestemming hebben gegeven voor deze halve heruitgave? Wordt vervolgd. 

09 augustus 2016

Deskresearch

Twintig jaar geleden behaalde ik mijn HBO diploma. Ik was student in de tijd van de voorzichtig internet gebruiken met een modem Van werkstukken maken in WP5.1 en wel weten dat er zoiets bestaat als Windows 95, maar daar nog niet aan willen beginnen. In 1996 had ik, lagere school meegerekend, 20 jaar op school gezeten. En ik had genoeg geleerd, vond ik. Het werd tijd om te gaan werken. Serieus geld te gaan verdienen. In de praktijk brengen van alles was ik te weten was gekomen uit die stapels boeken en dictaten.

Dat viel tegen. Een passende baan was zo gevonden, maar met de opgedane vakkennis kon ik niet zo veel. Internet werd al heel snel volledig vanzelfsprekend en WP5.1 verdween rap naar het collectieve geheugen. Ja, ik had geleerd informatie te zoeken, te vinden en te rubriceren, maar dat werd met al die moderne technieken ineens een heel ander verhaal.

De studie was met het laatste jaar echt tegen gaan staan. Ik had een praktijkjaar achter de rug en het kostte me moeite terug de schoolbanken in te moeten, me weer in lesstof te moeten verdiepen. Nu koop ik zo maar een studieboek, omdat het me aanspreekt. Omdat het lijkt op dat waar het destijds op de bibliotheek opleiding om draaide. Maar dan geschreven in het nu.

Deskresearch is een handleiding voor het zoeken en verwerken van informatie. Door middel van een stappenplan wordt de lezer begeleid bij het opzetten en uitvoeren van literatuuronderzoek. Elk hoofdstuk gaat in op een specifieke fase van het zoeken naar informatie: van het formuleren van de zoekvraag tot de kwaliteit van de rapportage. Drie thema's krijgen speciale aandacht: het bepalen van de informatiebehoeften, het gebruiken van informatiebronnen en het beoordelen van de informatie. Ook is er veel aandacht voor internet als informatiebron en het gebruik van zoekmachines.

Zo luidt de samenvatting op bol.com. Het geeft de inhoud aardig weer. Dat het boek ook een dubbele bodem heeft, staat er niet in. Want dat heeft het alleen maar voor mij. En voor misschien nog iemand van mijn leeftijd of ouder, die het boek leest. Er staan dingen in, die voor de studenten van nu heel gewoon zijn, maar die mij doen grijnzen. Er was een tijd dat internet er nog niet was. Ja. De studenten van nu werden geboren toen ik zo ongeveer student af was, dus die weten niet beter dan dat er internet is.

Het handboek voor de Nederlandse pers en publiciteit en de Pyttersen's Almanak zijn niet alleen databanken, ze worden ook als boek uitgegeven. Voor de volledigheid wordt er nog even bij vermeld dat de papieren editie al veel langer bestaat dan de databank. Gos, anno jaren negentig hadden we nog maar amper een CD ROM. Bijna alles moest nog met behulp van indexen worden opgezocht. Databanken, die waren er wel, maar dat was heel complex. Iets met inbellen met een centrale server in Leiden en over de telefoon je zoekresultaten terugkrijgen. Als de computer je ten minste niet 'uit het systeem had gegooid'. Daar werd je toen nog niet kwaad om, dat gebeurde gewoon. Het was zelfs een beetje je eigen schuld. Je had 'm vast een hele moeilijke vraag gesteld en daar wist ie zich geen raad mee.

Een bibliografie is een overzicht van publicaties op een bepaald vakgebied. Werd vooral vroeger gebruikt, toen er nog niet zo makkelijk aan die publicaties te komen was. Tja, dat is nu ook een fluitje van een cent. Was toen ook wel anders. Ik heb wat af lopen emmeren om een tijdschriftartikel besteld te krijgen, waarvoor ik veel geld moest neertellen, terwijl ik er ook nog eens niets aan had. Maar ja, destijds moest je afgaan op de gegevens die je had. Dat was vaak niet meer dan een titel, auteur en een paar trefwoorden.

Tegelijkertijd is deze  tweede druk uit 2010 ook alweer achterhaald. Want er wordt nog over Hyves gesproken en LinkedIn is iets dat nog echt als zeer zinvol moet worden uitgelegd. Over Facebook ondertussen geen woord. In zes jaar kan er veel veranderen.

Van Deskresearch is een inkijkexemplaar beschikbaar. Er is geen derde druk meer van bekend.