21 juli 2010

De louteringkuur


Hoe heet het nu precies, dat boek van Cissy van Marxveldt uit 1928. Op de omslag staat Louteringkuur. De rugtitel luidt ook: Louteringkuur. Het schutblad vermeldt De louteringskuur en het titelblad ten slotte De louteringkuur.

Zo zie je maar, dat het voltooien van de bibliotheekopleiding toch nog ergens goed voor is geweest. Want ik heb geleerd uit te gaan van de titel, zoals deze op de titelpagina staat. De louteringkuur, dus. Een uitgave uit 1960, voor de zesde keer geheel van nieuwe illustraties voorzien. En, wat deze bijzonder maakt: de allereerste Witte Raven. De layout is anders, en op het omslag vermeldt de uitgever dat er nog een aantal boeken van Cissy van Marxveldt zullen gaan verschijnen in deze reeks, die dan nog met De Witte Raven wordt aangeduid. "Het teken voor het goede jeugdboek, zij worden uitgegeven door West-Friesland te Hoorn".


Later zouden de Witte Raven pockets een doorslaand succes worden. Om de eerste experimenten meer onderdeel te laten worden van de reeks, werd er een nieuw omslag voor ontworpen. Eentje die meer leek op de rest. Twee ontwerpen voor hetzelfde verhaal in dezelfde reeks dus. Iets unieks. De illustraties zijn in beide gevallen van Borrebach. Hij illustreerde ook al eerdere drukken van dit boek in andere reeksen. De herdruk is overigens consequenter. Daar heet het op omslag, schutblad en titelpagina De louteringkuur.

En het verhaal zelf? Tja, dat is een echte Van Marxveldt. "Haar naam behoort nog steeds tot de meest geliefde schrijfsters van meisjesboeken. En dat is geen wonder, want al haar boeken bezitten een frisheid, die nog steeds weldadig aandoet en die er tot bijdraagt, dat deze nog nooit zijn verouderd". Die zin lijkt meer op een aanbeveling voor doucheschuim, maar waar is het wel. Er zijn niet veel schrijfsters die veertig jaar na dato nog steeds met plezier gelezen worden. Dan moet je het destijds wel heel goed opgeschreven hebben. "Alle bezitten ze een nagenoeg niet te evenaren humor, maar ook diepe menselijkheid."


Cissy van Marxveldt was het grote voorbeeld voor al die andere schrijfsters van meisjesboeken. Ze schreef er vele. En ze kreeg concurrentie, maar serieus werd het nooit. Van niemand. Hans Borrebach las als illustrator nooit de boeken die hij van tekeningen moest voorzien. Hij vond het lopende bandwerk en een foute droomwereld, waar de meisjes in werden meegevoerd. Maar voor Cissy van Marxveldt heeft hij een uitzondering gemaakt. Die heeft hij wel gelezen. En proberen na te doen, bovendien.

15 juli 2010

Het komt goed, Ellen


Ellen de Ruyter is negentien. Ze heeft een baantje op kantoor en in haar vrije tijd is ze veel in de soos te vinden. Ze is een sociaal meelevend meisje en een echte dierenvriend. Ellen heeft een hond, twee cavia's en een paar konijnen. In de soos weet ze haar vrienden warm te krijgen voor een handtekening en stickeractie tegen het zeehondenbont. Ellen heeft een oudere zus, Anouk, die in alles totaal anders is.

Anouk is verkoopster in een zaak voor huishoudelijke artikelen, maar zou liever mannequin zijn. Daar heeft ze ook een opleiding voor gevolgd. Die bestaat kennelijk, in de wereld van Helen Taselaar. En er bestaat ook hier weer een zoon van een directeur, met wie de beide zussen kennismaken. Ditmaal is het Ronald Wentinck, die samen met zijn vader twee grote kledingzaken bezit.

De directeurszoon maakt als eerste kennis met Ellen. Zodra hij Anouk leert kennen, biedt hij haar meteen een baan aan als mannequin / verkoopster in zijn zaak. Een combinatie die ook alleen maar in boeken voorkomt. Anouk heeft een vriend, Pieter, maar ze neemt het niet zo nauw met de relatie. Hij is leuk voor erbij, maar ze heeft haar zinnen op Ronald gezet. Daar geeft hij haar ook alle kans voor: ze gaan samen uit eten, bezoeken samen modeshows. Het lijkt al snel meer dan baas en werknemer.

Het startsein is dan al lang gegeven. Want Ellen vindt Ronald ook leuk. De figuur van knappe, egoïstische concurrente, die Helen Taselaar haast in elk verhaal laat opkomen, is in dit geval dus Ellen's eigen zus. Weer zijn er misverstanden. Weer meent de droom man in kwestie, dat de liefde niet diep zat. Weer is de relatie een poosje uit. En weer komt alles goed.

Anouk draait als een blad aan de boom om, als Pieter hun relatie verbreekt. En natuurlijk wil Pieter haar meteen terug. Dan ligt ook de weg voor Ronald en Ellen weer open. Ja, het komt goed, Ellen. Meer dan goed. Want er is natuurlijk ook meteen een huis is de maak. Er wordt veelvuldig verloofd en getrouwd. Nooit eens met verkeerde partners, het zijn of worden allemaal vrienden. Dat kan, in boekenland. Daar zul je nooit een zus aantreffen, van wie je juist afstand moet nemen omdat haar partner je niet aanstaat. Nee, het is altijd andersom. Je krijgt behalve een man ook nog eens een leuke zwager. En dankzij hem zelfs weer een leuke zus.

Reint de Jonge verzorgde in dit geval de illustraties. En dat heeft hij goed gedaan. Helen Taselaar putte voor dit verhaal maar weer eens inspiratie uit de steeds terugkomende elementen. Liefde, vriendschap, jalouzie, mannen met aanzien en uiteindelijk komt alles komt goed.

08 juli 2010

Lotty is Lot geworden


Ongetrouwd zijn wordt beschouwd als een levenslot, waarin je je moet zien te schikken. Zo werd het ooit door een recensent van de Nederlandse bibliotheekdienst omschreven bij dit boek. In een notendop vat het inderdaad precies 'Lotty is Lot geworden' samen.

Tot nu toe is dit van de hele serie het enige exemplaar, waarvan ik ook de omslag heb. Een omslag die al heel veel zegt. Spannend, wordt dit verhaal door de uitgever genoemd. Daarover verschillen we dan van mening. Want spannend is het bepaald niet. Mooi geschreven, ja, dat wel.

Het zevende deel uit de Goud-Elsje serie gaat over Lot van de Griend, die als kind Lotty werd genoemd. Ze woont, sinds de dood van haar moeder, alleen in een huisje op de Veluwe. Familie heeft ze niet en, doordat ze verlegen is, ook moeite met contacten maken. Lot is illustratrice. Ze is rijk, haar werk is meer haar hobby. Ze kan zich een werkster veroorloven en verder alles wat ze maar nodig acht.

Eenzaam is iets wat niet hoeft, vindt haar oude vriendin zuster Struyk. Zeker niet zo lang er andere eenzamen zijn, die geholpen kunnen worden. En bovendien is er God. Een vriend die je altijd helpt, en die je overal bij wil helpen. Je mag hem om alles vragen. Maar het begint met je te leven te aanvaarden zoals het is en anderen, zeker zo lang je ongetrouwd bent, zo goed mogelijk van dienst te zijn. En dat lukt. Dankzij zuster Struyk en Derk en Diete, haar vriendin in de stad, met hun grote gezin.

En Els? Tussen Els en haar is er ruzie geweest. Ruzie die op het eerste gezicht bijgelegd lijkt, maar die onder de oppervlakte nog o zo goed zichtbaar is. Lot kan het Els niet vergeven, hoe zeer ze haar best ook doet.

Lot viert de zomer, de lente en de herfst. Elk met de bekende schilderachtige omschrijvingen van de mooie omgeving. Ze leert nieuwe mensen kennen. Mensen, met hun eigen verhalen, die de moeite van het luisteren waard zijn. Verhalen met een boodschap. Om langer over na te denken. En dat doet Lot dan ook.

De man voor het leven lijkt in beeld te komen. Tot twee maal toe zelfs. Marcel van Twist, de huisvriend van de familie Norde. En Remco Vegter, zwager van een bevriend schrijfster waar Lot veel voor heeft geïllustreerd. Ze worden het geen van beiden. Wie het dan wel wordt? Daar is een nieuw deel voor nodig. En dat is er ook gekomen.

03 juli 2010

De uitgever over Goud-Elsje



Er zijn alleen in Nederland ruim honderdduizend Goud-Elsje boeken verkocht!

Ook in andere landen, o.a. in de Scandinavische, werd Goud-Elsje via vertalingen veler vriendin.
Het zijn prachtige boeken, die altijd en door àlle meisjes met de grootste vreugde worden ontvangen.

MAX DE LANGE -PRAAMSMA


  1. Goud-Elsje
    14-16 jaar

  2. Goud-Elsje verlooft zich
    15-18 jaar

  3. Goud Elsje draagt een dubbele naam
    17 jaar en ouder

  4. Nog is het lente voor Goud-Elsje
    17 jaar en ouder

  5. Goud-Elsje na de grote storm
    17 jaar en ouder

  6. Riet Berkhout
    17 jaar en ouder

  7. Lotty is Lot geworden
    17 jaar en ouder

  8. Lente voor Lot
    17 jaar en ouder

  9. Weerzien van Han
    17 jaar en ouder

  10. Moeder Els
    17 jaar en ouder

Verzorging van banden, omslagen en illustraties door Rie Reinderhoff.
Een fijn getekend en fris beschreven meisjesleven.


We ontmoeten de spontane Goud-Elsje eerst als H.B.S. leerlinge, later als meisje met een baan, als verloofde van Taco, als doktersvrouwtje en als jonge moeder. We vernemen ook welke sporen de oorlog in het doktersgezin en bij de familie van Goud-Elsje naliet en we hernieuwen de kennismaking met Riet Berkhout, de jongste zuster van Goud-Elsje. In het zevende en achtste deel volgen we de boeiende gebeurtenissen rond Lotty en in deel negen zijn het de levenservaringen van de sympathieke Han Terhenne en haar dominee die ons geboeid houden. In het afsluitende deel wordt onze nieuwsgierigheid naar de verdere levensloop van Goud-Elsje bevredigd, als we haar ontmoeten als moeder van grote kinderen.

Een boek uit de Goud-Elsje serie betekent voor ieder meisje een bijzondere verrassing!

G.F. CALLENBACH N.V.
NIJKERK




Deze tekst is afkomstig van het omslag van 'Lotty is Lot geworden' (3e druk)