29 november 2014

Rode rozen voor Kim

Kim Sybrands heeft een Engelse moeder en een Nederlandse vader. Haar ouders zijn gescheiden en Kim woont bij haar vader in Nederland. Pa Sybrands is een bekend regisseur en bevriend met een Engels landheer, die een dochter heeft, die weer een bekend schrijfster is. James Selby wil een boek van zijn beroemde dochter verfilmd zien en heeft Kim, die tot dan toe alleen nog maar kleine rolletjes heeft gespeeld, in gedachten als hoofdrolspeelster. De mannelijke hoofdrol levert problemen op. Ze hadden de bekende acteur Brendon Stewart op het oog, maar die weigerde, omdat hij een onbekende tegenspeelster zou krijgen. Kim dus... Wat een arrogant heerschap, denkt Kim bij zichzelf. En krijgt al bij voorbaat een hekel aan Brendon.

De filmproductie wordt in het verhaal beschreven en uiteraard de haat-liefde verhouding, tussen de arrogante maar o zo knappe al bekende acteur en de dochter van de regisseur, die niet op haar mondje gevallen blijkt. En uiteraard wordt het ruzie tussen die twee. Wat uiteraard ook weer goed gemaakt wordt, maar niet nadat er eerst diverse misverstanden zijn opgelost. Kim moet er dit keer een ernstige blindedarmonsteking en als gevolg daarvan een auto ongeluk voor krijgen, vóór ze inziet, dat Brendon wel degelijk wat om haar geeft. En uiteraard ontbreken ook in dit geval de omschrijvingen van het al minstens zo bekende Engeland niet in dit verhaal. Er wordt op het eind nog even getrouwd. Dat had ik stilte moeten gebeuren, maar ja, de ook al zo populaire pers krijgt het in de gaten en dan worden er tóch weer foto's genomen. En o ja, vader en moeder Sybrands willen het ook weer samen gaan proberen. Tuurlijk. Heel waarheidsgetrouw allemaal.

Tja. Het is er weer een in de categorie leuk voor mijn verzameling. Eentje van het bekende ingrediënten werk. Het makkelijk lezen voer. Flodderverhaal over een meisje dat haar toekomst droom langzaamaan uit ziet komen: beroemde filmster worden. Uiteraard is haar tegenspeler in eerste instantie een verwaande kwast maar na de nodige ups en downs worden beiden dan toch een paar. Type verhaal van dertien in een dozijn; geen karaktertekening, op de derde bladzijde weet je al wie de bruidegom wordt etc. etc., aldus de recensie van NBD | Biblion. Ditmaal wordt er zelfs niet geadviseerd, aan bibliotheken, het boek toch maar aan te schaffen. Maar dat zal vast toch wel veelvuldig gebeurd zijn. Flodderverhaal. Het zal je als schrijfster of uitgever van het geheel maar gezegd worden.

Over het omslag was de recensent positiever. Die werd Vrolijk  genoemd. Dat vond illustrator Herry Behrens blijkbaar ook. Hij heeft het, een paar jaar later, voor Welkom op De Wildhof, bijna letterlijk overgenomen. Alleen werd dat een heel ander verhaal. Leuker dan dit. Met een bekende zangeres dus. Maar zonder arrogante man. En het verhaal heeft eigenlijk ook een nóg iets vrolijker omslag. Deze uit De Wildhof-serie is echt heel geslaagd.

02 november 2014

Mieke... de vrije vogel laat zich niet vangen

De Mieke-serie bestaat uit in totaal veertien boeken, waarvan ik er dertien heb. Maar ook zonder Mieke als gymnasiaste kan ik een aardig eind komen met mijn recensies over de serie van Mien van t Sant, die ik in de loop der tijd bij elkaar heb weten te sparen, maar nog nooit helemaal gelezen heb. Een serie is chronologisch, maar dat is de volgorde van bij elkaar verzamelen zelden. Zeker als het tweedehands boeken zijn. Ik ben nooit zo'n type geweest, dat op een markt of in een antiquariaat een complete serie kocht, vaak voor veel te veel geld. Liever schuimde ik er van alles voor af, om voor een prikje alles bij elkaar te hebben, uiteindelijk. Zo kon het bij Goud-Elsje gebeuren, dat ik deel 6 als eerste in 1985 kocht en pas tien jaar later compleet was. En, als gevolg daarvan de delen kris kras door elkaar heb gelezen. Pas toen ik de hele serie compleet was, kon ik van voor naar achteren gaan lezen.

In het geval van de Mieke reeks heb ik besloten, om het andersom te doen. Lezen van het slot tot aan het begin. Van deel 14 terug naar deel 1 dus. Deel 13 blijk ik al veel langer in mijn bezit te hebben dan ik dacht. 9 oktober 1999, staat er in. Het is een oud exemplaar van de Prot. Chr. Leesbibliotheek uit Velp, aldus de stempel op het schutblad. Het heeft handgeschreven stickers en is geplastificeerd. Ik kocht het volgens mij zelf op de rommelmarkt in de Brabanthallen. En bij het lezen dwarrelde er nog een blaadje uit ook. Kennelijk van een van de vorige eigenaressen van het boek. Het is een proefwerk biologie, dat Greetje Boerma op 6 september 1978 maakte, op de Groen van Prinstererschool voor MAVO te Appingedam. Ze kreeg er een 5 1/2 voor. 11 fouten.

Tot zo ver dus de buitenkant. Nu het verhaal. Dat is, net als het laatste deel, gauw verteld. Ook al, omdat er ook hier een lijstje met voornaamste personen zijn opgenomen. Mieke, die dus net haar gymnasiumdiploma heeft behaald, viert haar zomervakantie en start haar studie Duits. In die tijd logeert ze een paar weken bij haar vriend Leo van der Hoek in Hillegom, die haar een huwelijksaanzoek doet, dat ze afwijst. Haar zus Madelon trouwt met Jan en dat maakt diepe indruk. Ze ontmoet er overbuurjongen Bram van der Stoep weer, die haar nog altijd plaagt, maar voor wie ze nu ineens diepere gevoelens koestert. Vriendin Erica is dus verloofd met stiefbroer Peter. Vriendin Tonnie is op zoek naar een baan in de horeca en misschien kan vriend Leo haar daar wel aan helpen. Broer Rob breekt met zijn verloofde Mirjam Andersen en oppervlakkig kennisje Floor Dekker zet zich in voor minder bedeelden. Mieke gaat op kamers, wordt ontgroend, ziet de liefde nog even niet zitten, maar als het dan toch moet, dan graag met Bram. Maar eerst nog even slagen voor haar rijbewijs. Voor de theorie dan. De praktijk heeft ze al. Rijbewijs en huwelijksgeluk, dat zal dus in het laatste deel gebeuren.

Het verhaal eindigt met een naschrift, dat lezeressen moet aansporen, toch vooral het laatste deel nog te gaan lezen en als het kan, ook aan te schaffen. Zou Mieke zich niet wat eenzaam gaan voelen, zo luidt de vraag. Madelon getrouwd en Rob wel of niet verloofd. En kijk eens naar haar vriendinnen! Haar studie en het studentenleven leggen volkomen beslag op haar tijd, maar er zijn nog andere dingen in het leven die een mensenhart beroeren. Zal zij tegenover het andere geslacht maar steeds een afweerhouding blijven aannemen? Hoe het met Mieke afloopt, kunnen jullie tot besluit lezen in het laatste boek van de Mieke serie: 'De vrije vogel gekooid' van dezelfde schrijfster. 

Maar steeds een afweerhouding, jawel. Mieke de Rooy is net achttien en beslist niet dom. Want, zo zal blijken uit deel twaalf, wat hieraan vooraf ging, ze had een fantastische cijferlijst bij haar slagen voor het gymnasium. Volkomen logisch, dat zo'n meisje niet aan de man wil. Of ten minste niet meteen. Maar ja. Hoe het afloopt, weten we dus al. Binnenkort dus, wat er aan de bruiloft van haar zus en de vakantie vooraf ging. Wordt vervolgd.