Hilde in herdruk

Het zal ergens in 1983 of zo zijn geweest. Ik zat in de vijfde klas van de lagere school en achter in het lokaal stond een plankje met boeken. Ze waren bedoeld voor 'vrij lezen'. Dat wat je mocht doen als je klaar was met het maakwerk voor rekenen of taal, terwijl de anderen nog niet zo ver waren. Er stonden een paar van die grote, langwerpige boeken tussen. Ze waren lichtgroen, of lichtblauw. HILDE, stond er bij zo´n lichtgroen boek op de rug gedrukt. En daar achter, in kleine letters: de Graaff.


Ik heb het boek gelezen, destijds. En weet nog, dat ik er niets van begreep en het zelfs een beetje ouderwets vond. Want welk meisje van zestien, dochter op een boerenbedrijf, ging nu direct na de 'huishoudschool' bij 'een mevrouw' werken in het huishouden?

Pas jaren later ontdekte ik dat het dezelfde soort verhalen waren als die van Anneke Bloemen. Uitgeverij Fontein had een voorkeur voor dergelijke uitgaven. Een linnen kaft in een felle kleur, met daarop de afbeelding van een meisje. En dan een paar delen achter elkaar, waarvan deel 1 steeds de naam van het meisje als titel had. Om die linnen kaft met de titel op de rug en een kopje op de voorkant, ging een getekend omslag op glanzend papier. Er heeft zo ooit een respectabel rijtje van boeken van Fontein in mijn kast gestaan.

Niet alleen de oorspronkelijke gebonden edities, maar aanvankelijk ook de pocket uitgaven, die ook bijna van elke serie gemaakt werden. In het geval van Hilde werd er nog een tussen vorm gevonden. Een gelijmd in plaats van gebonden boek, met een kaft van papier in plaats van in linnen. Van Hilde had ik ooit vier versies door elkaar. Want zelfs de pocket editie werd nog een keer herdrukt. En ja. er kwam ook nog een omnibus van.

Hilde was blijkbaar een succesverhaal. Na een introductie doet ze dus een stap vooruit, door naar een avondschool te gaan. Vervolgens raakt ze verloofd met Huub Braun, de zoon van haar werkgeefster. Dat gaat natuurlijk niet vanzelf, maar, ook natuurlijk, komt het er uiteindelijk wel van. En in het laatste deel reist Hilde op verzoek van een vriendin naar het Zwitserland, om daar te gaan werken. De toekomst voor Hilde ligt in Kenia, waar Huub al woont en een proefboerderij is gestart.

Achteraf gezien een typisch eind jaren zestig, begin jaren zeventig verhaal. Toen meisjes nog tegen hun ouders op moesten boksen, als ze meer wilden dan alleen maar de huishoudschool en werken. Toen het nog niet vanzelfsprekend was om je te verloven met iemand die niet van je stand was. Toen er nog zoiets als standsverschil bestond. En de ideale man er bovendien een was met jaren zestig ideeën. Niet zo maar een boerderij dus, maar iets nieuws, in een ver warm land. Een land dat net zelfstandig was geworden, maar waarvan het nog niet duidelijk was, of dat succesvol werd.