Alleen de liefde telt

't Is zo'n Kluitmannetje, met een omslag van Herry Behrens. Geen pocket in de Jeugdserie, maar in de Romanserie. Voor een jaar of tien terug kwamen ze ineens met honderden tegelijk op de rommelmarkt te liggen. En zo af en toe kocht ik er een, als het verhaal me aanstond. Een aantal heb ik na het lezen ook meteen bij het oud papier gegooid, onder het motto: te waardeloos om te bewaren.

Alleen de liefde telt, van Tessa van Es, heb ik wel bewaard. Of het de moeite waard is? Tja. Er gebeurt weer heel veel tegelijk, wat eigenlijk niet kan.

Jella werkt in een boekwinkel. Ze is negentien en woont samen met haar moeder en stiefvader. Haar moeder is hertrouwd, met een man, die graag een beetje over Jella vadert, maar dat wil Jella absoluut niet. Ze moet ook de deur uit, mensen leren kennen. Dat wil ze eigenlijk ook niet, maar ze doet het toch. Zo leert ze Ellen kennen. Dat wordt haar vriendin. Ze gaan samen op ballet en samen naar de soos.

De ontmoetingsplek van de jaren zeventig en begin tachtig, in een oud gebouwtje, met een beheerder die Meindert heet, en visnetten aan het plafond. Jella en Ellen maken er kennis met een tweeling. Anton en Menno Schenk. Ze zijn eigenaars van... een boekwinkel. Anton is aspirant schrijver. De vriendinnen tikken het manuscript uit op de typemachine en raken met de tweeling bevriend. Zeer bevriend.

Anton en Menno zijn opgevoed door hun tante. Met hun vader hebben ze geen contact meer. Hun moeder is overleden. Niet veel later komen ze vader weer tegen... het blijkt de stiefvader van Jella te zijn. Jella en Anton zijn het samen zeer eens. Jella gaat een poosje op zichzelf wonen. Hoewel het niet meevalt iets te krijgen, dat wordt dan nog wel verteld in het boek, heeft Jella meteen geluk. Anton ook. Natuurlijk wordt zijn boek uitgegeven en natuurlijk is het een succes.

Tante Martha blijkt de oude liefde van vader. Een probleem dus, voor de rest van het o zo gelukkige gezin. Dus wordt ze ziek en sterft, maar niet nadat ze om vergeving heeft gevraagd en deze ook heeft gekregen. Met Ellen gaat het ook even wat minder goed. Ze blijkt aardig te kunnen schilderen en haalt met haar schilderijen meteen een bijdrage in een boek binnen. Collega Bert blijkt een fotograaf van sexbladen en bijna zou ze zich met hem inlaten. Maar dan is er Menno en die wil wel met haar trouwen.

Jella en Anton zijn dan al getrouwd. En ze krijgen nog een tweeling ook. Leuk en onverwacht slot, maar verder.... een beetje al te gemakkelijk en vanzelfsprekend. Want hoe veel tijd er nu precies is verstreken, tussen de eerste kennismaking en de zwangerschap, wordt niet duidelijk. Maar het lijkt maar een paar maanden te zijn. Enfin. Maar weer terug in de kast zetten. De tekening op de voorkant is wel weer mooi. Als altijd, bij Herry Behrens, trouwens.