Netwerken werkt

Netwerken werkt. Het was zo'n must-have boekje, uitgegeven door de Volkskrant. Getuige de uitleencijfers van de bibliotheek, wordt het nog steeds veel gelezen. Ja, ik heb het ook. De bibliotheek schreef het namelijk binnen een jaar af. Slecht gebonden. Na drie uitleningen viel het van ellende uit elkaar.

Ik heb het geplakt en ben beginnen te lezen. De nieuwe manier van een baan krijgen op HBO niveau is niet meer solliciteren, maar bedelen. Zo staat het er niet, maar zo bedoelt schrijver Rob van Eeden het wel. Al zegt hij het netter.

Netwerken. Dat wil zo veel zeggen als viavia een baan krijgen. 't Is mij ook wel eens gelukt hoor. Maar niet omdat ik het zelf zo graag wilde. In beide gevallen had ik een tijdelijk contract, dat niet zou worden verlengd. En via mijn deelname aan een bepaald project kwam ik in contact met iemand, die een andere baan voor me wist. Die ook weer tijdelijk bleek.

Een baan viavia krijgen is altijd nog beter dan koud solliciteren. Dat ben ik wel met Rob eens. Je bent op de een of andere manier al bekend met het bedrijf en dus heb je een streepje voor. Maar netwerken heeft een vervelende bijkomstigheid. En die wordt in het boek niet genoemd.

Je bent niet meer zo maar een leuke collega. Je mag niet meer iemand gewoon aardig vinden. Nee. Je wilt met mensen in contact komen, omdat ze zo goed zijn voor je netwerk. Omdat ze iets voor je kunnen betekenen. Of andersom. En beteken jij niets meer voor hun netwerk, laten ze je vallen ook. Als een baksteen. Wordt het toch weer ouderwets afgewezen zijn. Dit keer niet dankzij een officiële sollicitatie, maar dankzij een niet betrouwbaar netwerk.