The Heartbreakers

Charlie (eigenlijk Charlotte, maar dat klinkt niet), Olga, Dorith, Cindy en Sharon zijn vijf meiden met een redelijke schoolopleiding, die hun baan hebben opgezegd voor een carrière in de showbizz. Samen vormen ze the Heartbreakers. Ooit wonnen ze de Soundmixshow - hallo, jaren tachtig! - en samen met hun zangeres / tekstschrijfster Penny leken ze het helemaal te gaan maken. Maar meer dan een klein hitje hadden ze niet. Penny werd weggekocht door een bekende band en the Heartbreakers moesten op zoek naar een vervanger.

Die vinden ze, na een anonieme tip om eens te gaan luisteren naar the Stars. Hun zangeres heet Roanna Keizer en ze wil maar wat graag bij de groep weg om bij de meiden te gaan zingen. En wonen, in hun gehuurde Delftse grachtenpand. Niet veel later wordt er anoniem een liedje toegestuurd. Niet zo maar een liedje, nee, de tekst en bladmuziek van een heuse hit. De schrijver houdt zich even geheim maar ontmaskert zich dan als Thierry Laforêt, voormalig gitarist van de bekende groep Indian Arrow, die wraak lijkt te willen nemen op zijn mede bandlid Bill Huijbregts.

Waarom? Omdat Bill zich gemeen uitlaat over Thierry in een popblad. En onterecht ook. Want had hij niet het leeuwendeel van hun laatste hit Susannah op zich genomen ? Thierry wil geen wraak via de meiden, hij wil ze helpen op weg naar de top. En hij wil Roanna. Dat lukt allebei. The Heartbreakers scoren een nummer een hit en hij en Roanna worden een stel. Even lijkt de dochter van vrienden van zijn ouders roet in het eten te komen gooien. Had ze niet met Thierry naar verlovingsringen gekeken, tijdens hun bezoek in Nederland?

Natuurlijk komt het goed. En blijkt die relatie met de dochter van een verzinsel van Bill Huijbregts. Roanna en Thierry vallen elkaar dolgelukkig in hun armen. En daarna repeteren ze met zijn allen het nieuwe nummer dat hij voor de meiden geschreven heeft. Het wordt geheit weer een hit. Hun toekomst is verzekerd.

Er zouden nog een aantal deeltjes over the Heartbreakers verschijnen, maar niet meer in de pocketeditie. De leeftijdsgrens werd wat naar beneden bij gesteld. Waar het eerst was van 10 tot 14 werd het toen van 9 tot 12. En dat maakt het iets geloofwaardiger inderdaad. Want als je negen was in de jaren tachtig nam je nog wel aan dat Indian Arrow of the Stars bekende groepen waren. Was je eenmaal 12 of 13 en luisterde je naar de radio, dan wist je al wel, dat the Heartbreakers nooit de talentenjacht van Henny Huisman hadden gewonnen. Laat staan dat ze nummer een in de hitparade zouden zijn geworden. Daarvoor kende je de platen van dat moment te goed.