Ontmoeting op Picadero

Manege Picadero was een veelgelezen serie. Helen Taselaar schreef in het begin van de jaren tachtig een stuk of tien deeltjes. In de eerste drie delen vonden achtereenvolgens Sylvie, Yvonne en Ymke de man voor het leven. Daarna zou het nog Zomer op Picadero worden en zouden ze nog Op kamp gaan. Ook in deze twee delen vinden een jongen en een meisje elkaar. Geen leden van de familie Van Dalsum meer, die waren immers al voorzien. Ergens tussen deel twee en drie was broer Joost met Mariëtte op de proppen gekomen. Zonder er veel woorden aan te wijden, hadden Yvonne en Sylvie een schoonzus gekregen. Nee, Ymke, de schoonzus van Sylvie, was het niet geworden. Maar dat gaf niets. Die bleef hun vriendin toch wel. En Mariëtte was minstens zo'n aardige meid.

Na vijf delen Picadero besloot Helen Taselaar, op verzoek van haar fans, alsnog het verhaal van Mariëtte's kennismaking met de manege en diens bewoners op te schrijven. Het verhaal van broer Joost, maar dan geschreven vanuit zijn (toekomstig) vriendin Mariëtte. Dit zesde deel van de reeks werd tussen deel twee en drie gevoegd. Daar waar Sylvie al getrouwd is, maar Yvonne en Steef nog diverse moeilijkheden moeten overwinnen voor ze elkaar zullen vinden. Het verhaal dat ook in Terug naar Picadero geschreven staat. En Ymke, die wel verloofd is, maar niet gelukkig, speelt ook nog een rol in het leven van Joost. Zo maar zijn hart aan Mariëtte geven is er dus niet bij.

Steeds weer staat Picadero, de gezellige manege, waar veel jongelui enthousiast de paardijsport beoefenen, als ontmoetingspunt centraal, zo begint de wervende tekst op het achterflap. In de enerverende wereld van paarden, maneges en alles wat daarmee samenhangt, doen zich telkens nieuwe dingen voor, zo ook op manege Picadero. Hierdoor is eigenlijk de ontmoeting tussen Mariëtte en Joost, de huidige eigenaars van Picadero, op de achtergrond geraakt. Op veler verzoek heeft Helen Taselaar, zelf een enthousiast paardrijdster, mede hierom dit boek geschreven.

Een fraaie omschrijving, van een verzoek, nog een deel voor een goedlopende reeks te produceren. Misschien was Helen Taselaar al wel een beetje door haar inspiratie voor de manege heen, na vijf delen. Had ze wel het verzoek van de uitgever, maar geen idee. En tipte de uitgever haar zelf. Je mocht als lezeres Kluitman immers schrijven. Dat staat in al die boekjes, op de laatste pagina. Wanneer je vragen hebt over onze boeken of schrijvers, stuur dan een briefje naar Uitgeverij Kluitman Almaar. Dat zullen de lezeressen heus wel gedaan hebben. Schrijven hoe leuk ze Picadero vinden. Vragen waarom er geen verhaal over Joost en Mariëtte is geschreven. Bij deze dan, alsnog.

Met de bekende ingrediënten uit de eerdere verhalen van Sylvie en Yvonne, aangevuld met jaloerse vriendinnen en vrienden die de hoofdpersoon ook aardig vinden, maar met wie ze toch niet in zee wil, omdat er een ander is, waar ze meer van houdt. Zo werd deel zes deel drie in de serie en schoof verder alles een plaats op. Deel drie werd deel vier. Het verhaal van Ymke, daar schreef ik al eerder over. Wordt vervolgd dus. Met deel vijf voorheen vier. Als het Zomer op manege Picadero worden gaat.