Een vriend komt terug

Julia Zijlstra woont alleen. Ze heeft haar relatie met Tom verbroken, omdat hij veel te veel druk op de toekomst legde. Ze wilde nog vrij zijn. En vrij zijn kan ze. Met een eigen boetiek, gefinancierd dankzij de erfenis van haar overleden vader. Haar ouders zijn gescheiden, moeder hertrouwd met een onsympathieke man, maar Julia wist nog net op tijd het contact met haar eigenlijke vader te herstellen, zodat ze de erfenis kreeg. Ze had al een middenstandsdiploma, dus de keus een 'boetiek' te beginnen was zo gemaakt. Ze heeft, alleenstaand en wel, zelfs een aardig huisje. En haar collega Paula, een naam die Helen al eerder gebruikte voor een verhaal, is tevens haar beste vriendin.

Dan ontmoet ze Steve Lancaster - Steef, volgens de achterflaptekst - gitarist bij de bekende formatie Black Hawk. Ze is bij een concert geweest en niet veel later ontmoet ze hem in de stad, vlak bij haar eigen winkel. Een stormachtige relatie volgt, waarbij Julia al meteen geen reserves meer heeft. Al in het tweede hoofdstuk mag Steve blijven slapen. En dat voor iemand die een hoofdstuk eerder nog werd omschreven als een vrouw die meer dan genoeg van de mannen had en ze koel afwees, als ze toenadering zochten. Deze Steve is kennelijk toch anders.

Er volgen een paar hoofdstukken waarin ze Steve zo af en toe ziet. Ze reist hem zelfs achterna naar Engeland, waar ze geïntroduceerd wordt als zijn vriendin. Maar of hij wel zo trouw is? Zelf zegt hij van wel, het is alleen het drukke bestaan als artiest, dat maakt, dat ze niet altijd samen kunnen zijn. Julia gaat steeds meer aan het twijfelen. En dan duikt Tom ook weer op. Met een nieuwe vriendin. Dat raakt haar meer dan ze wil toegeven. Van wie houdt ze nou het meest? En wie houdt nu het meest van haar? Julia doet er nog een paar hoofdstukken over, om daar achter te komen.

Steve eist zijn deel, maar Tom doet dat ook. Steve neemt er geen genoegen mee, als ze de relatie ten slotte toch verbreekt. Hij staat midden in de nacht ineens voor haar deur om een verklaring. En die kan hij krijgen. Niet veel later ontmoet ze Tom weer. Hij heeft geen vriendin. Wel een mooi hoekhuis gekocht. En die baan, die eist ook niet zo veel meer van hem. Het maakt hem ineens een stuk aantrekkelijker. Het huis wat Julia bewoont heeft nu al zijn charme verloren. Jawel, ze trouwen. En op de bruiloft verschijnt Steve. Maar daar kan Julia ineens goed mee omgaan.Steve ook. Ze zien elkaar nog, nemen afscheid, maar wel zonder dat Tom het merkt.

Tja. Ik heb me een beetje in de schrijfster proberen te verplaatsen toen ik het las. De Romanserie had destijds een ouder leespubliek dan de Jeugdserie van Kluitman. Misschien dat ze zich dat pas halverwege realiseerde. Een succesvolle relatie met een artiest, dat wil er bij de jonge meisjes nog wel in. Daar hoeft ook niet meteen getrouwd te worden. Maar bij iets volwassener vrouwen is het toch al een stuk geloofwaardiger. En zo gaf ze tegen het eind van het verhaal toch maar de gewenste wending. Niet echt logisch, want in het verhaal lijkt Tom helemaal niet 'de man van wie ze in feite houdt' te zijn... Maar goed. Het verhaal bleek geloofwaardig genoeg te zijn om uitgegeven te worden. Al denk ik daar persoonlijk toch anders over. Zeker wanneer je beseft voor welke doelgroep dit is geweest.