17 maart 2013

Buitelingen

Buitelingen, heet dit verhaal. Struikelingen was een betere titel geweest. Het had de lading prima gedekt. Want o, wat staan er veel onlogische verhaallijnen in dit boek. Blijkbaar heeft de schrijfster er na afloop van of tijdens het schrijven niet echt meer kritisch naar gekeken. En hebben de redacteuren bij West-Friesland dat ook verzuimd te doen.

Het verhaal gaat over Thea van Okkeren. Ze woont bij tante Suus in huis, die ze soms ook gewoon met Suus of zelfs met Susepuus aanspreekt. Getuigt van weinig ouderlijk gezag. Dat Thea's ouders bij een ongeluk om het leven zijn gekomen wordt pas - terloops - na een flink aantal pagina's verteld. Dat er niet veel andere familie is geweest, die Thea op kon vangen na de dood van haar ouders, ook. Het is erg onwaarschijnlijk dat het dan toch 'tante' Suus is geworden, kennelijk een zus van vader, aangezien ze ook Van Okkeren heet. Tante Suus is zelf nog maar net puber-af. Die had nooit de zorg voor een middelbare scholier toevertrouwd gekregen.

Suus  is nog jong genoeg om zelf een vriend te krijgen. Dat wordt Karel van Lookeren, die dan als bij toeval ook de leraar wiskunde van Thea wordt. In welke klas Thea zit, wordt niet verteld. Dat er een leraar weg zou gaan, waardoor ze haar aanstaande stiefvader / oom voor de klas zou krijgen ook niet.  Het wordt zo maar een nieuw hoofdstuk in het verhaal.

Thea sluit vriendschap met Tom van den Berg, die al bijna tweeëntwintig is, maar toch nog zijn eindexamen van de middelbare school moet doen. Daar zou hij dan tien jaar over hebben gedaan. Elke klas twee keer, of zoiets. Want gaandeweg wordt het duidelijk, dat het om de vijfjarige hbs gaat. Tom is een kei in exacte vakken als wiskunde, maar minder in de talen. Nadat hij zijn diploma heeft gekregen, vertrekt hij naar Amsterdam, om er op kantoor te gaan werken. En er de handelsavondschool te gaan doen, zo vertelt hij Thea.

Thea racet intussen door de rest van de hbs heen. Aan het begin van het verhaal is ze al zeventien, en, zo lijkt het, een leerlinge van de vierde klas. Dus moet ze ook al een keer zijn blijven zitten. De vriendschap met Tom blijft bestaan. Van een handelsavondschool blijkt al na een paar hoofdstukken geen sprake meer. Hij gaat Frans studeren, aan de universiteit. Blijkbaar is de schrijfster vergeten, dat hij daar eerder in het verhaal nog zo'n moeite mee had en dat ze hem dat letterlijk tegen Thea heeft laten zeggen. En daar blijft het niet bij.

Want helemaal aan het eind van het verhaal, als Suus met Karel gaat trouwen en Thea ook haar diploma heeft, blijkt Tom contact te hebben gehad met een zakenman uit de chemische industrie. Hij biedt Tom een baan aan, in Colombo. Maar hij mag zich eerst een half jaar inwerken in Brussel. En uiteraard is dat een uitgelezen gelegenheid om Thea een huwelijksaanzoek te doen, terwijl hij haar eigenlijk nog nooit zijn liefde heeft laten blijken.

Dan is er nog een klasgenoot van Thea, ene Mikkie Melk. Dat is geen bijnaam, zo heet de jongen in kwestie echt. Ook hij sluit vriendschap met Thea, maar dat is alleen maar om duidelijker aan te geven, dat Tom van den Berg toch echt een stuk beter is als echtgenoot.

Twee vastberaden jonge mensen, die problemen hebben beproefd en opgelost, zo eindigt het verhaal, problemen die samen voerden tot de weg naar het hoogste geluk.Tjonge. En dat voor een stel van, wat zal het zijn, nog geen twintig en drieëntwintig. Op naar Colombo, om Suus zwanger en getrouwd met Karel achter te laten en om daar een bestaan op te gaan bouwen als echtpaar waarvan de man na een baan op kantoor en een voornemen Frans te gaan studeren, toch maar voor een baan in de chemie kiest. De wereld was wonderlijk, vijftig jaar geleden, maar toch niet zo wonderlijk, als Erra van Apeldoorn 'm neerschreef. En vervolgens voorzag Hans Borrebach het boek ook nog van een omslag van een bevallige dame met een koe op de achtergrond. Wat schrikt ze toch charmant. Ze lijkt wel tien jaar ouder dan ze is.

Geen opmerkingen: