10 maart 2013

The Heartbreakers breken door

Stichting Nederlandse Kinderjury 1990, staat er met een icoontje onder aan de keerzijde van de titelpagina. Bovenin staat: Van Helen Taselaar zijn in de SUKSESSERIE verschenen, waarna behalve dit deel ook het eerste deel van deze serie staat vermeld. Sukses, met k-s, inderdaad. Zo is de officiƫle spelling van succes volgens mij nooit geweest. Misschien een poging van Kluitman om de jeugd van toen mee aan te spreken.

Kluitman Suksesserie, zo staat op de achterkant te lezen, is bestemd voor de Leeftijd vanaf 10 jaar en is goud voor sukses. De Suksesserie, ook wel Kluitman Suksesserie, is een gedeeltelijke voortzetting van de Zonnebloemserie, aldus de catalogus van de Koninklijke bibliotheek. En bedoeld voor een wat jonger publiek dan de Jeugdserie, waarin het eerste deel van de Heartbreakers aanvankelijk was verschenen.


Dit tweede deel is dan ook inderdaad kinderlijker van opzet. Met niet alleen een tekening op de keerzijde, maar ook een aantal illustraties in het verhaal zelf. En een eenvoudiger verhaallijn. Het gaat eigenlijk verder waar het eerste deel ophoudt. De tweede single is hard op weg net zo'n grote hit te worden als de eerste. Het verhaal begint met het optreden op een landgoed waar gitarist Charlie kennismaakt met Stefan Leblanc, zoon van de heer des huizes. Pa is een filmmagnaat en zoon zit op de filmacademie. Leblanc is natuurlijk veel chiquer dan De Wit en bovendien heeft Helen Taselaar blijkbaar patent op Franse namen. Want de manager in deze serie heet Thierry Laforet, en diens huishoudster Dupont. Wat toch ook weer heel anders klinkt dan De Bos en Van de Brug.

Bill Huibregts, in het eerste deel alleen nog maar een oud medebandlid van Thierry, die zijn naam dan nog met i-j schrijft, ontpopt zich in dit deel als een gemene dief, die zijn zaakjes zelf opknapt. Daartoe opdracht geven zou veel logischer zijn voor een bekende Nederlander als hij, maar dat snappen meisjes vanaf tien jaar dan weer niet. Behalve dat hij steelt, richt hij ook nog een concurrerend meidenbandje op, dat net zo snel verdwijnt als het gekomen is.

Er is nog een opdringerige fan, die uiteindelijk toch een vriend van bandlid Dorith wordt en opnames voor hun elpee. We zitten al in de jaren negentig, intussen, misschien was het logischer geweest, dat ze een CD hadden opgenomen. De meisjes gaan op vakantie in Spanje, wat Helen Taselaar Miranda en Marloes en Terry - wiens naam dus weer heel erg op Thierry lijkt!-  al eerder liet doen. Aan het eind van het verhaal wordt er zelfs nog even paard gereden, door Charlie en Stefan. Eveneens een kolfje naar de hand van Helen Taselaar.

Een popgroep, een landgoed, concurrentie, fanmail, beroemd zijn, vakantie in Spanje, paardrijden. Alles bij elkaar kan het de schrijfster nooit veel moeite hebben gekost, dit verhaal op papier te krijgen. Het zit barstensvol bekende ingrediƫnten, die ze zo uit de vele andere verhalen, die ze anno 1989 al had geschreven, moet hebben gehaald. Het zou dan ook niet bij deze twee delen blijven. In de Suksesserie verscheen nog een derde deel Heartbreakers. Daarin nemen ze een videoclip op. Ook al zo'n leuk tijdsbeeld. Wordt vervolgd, dus.

Geen opmerkingen: