02 mei 2013

Diana op de filmset

Op de keerzijde van de titelpagina staat een lange lijst, met een vetgedrukte kop er boven. Van Helen Taselaar zijn in de jeugdserie pockets verschenen:, om te vervolgen met 21 verschillende verhalen, waaronder zeven delen De Wildhof en tien Picadero. Een behoorlijk oeuvre dus al. En dat alleen in nog maar in de jeugdserie. Voor Kluitman zou Helen Taselaar ook nog in de Romanserie en in de Suksesserie verhalen schrijven.

Diana op de filmset is een verhaal, dat alle jonge meisjes graag willen lezen, maar waarvan recensenten gehakt hebben gemaakt. Dertien in een dozijn. Bekende kost. En het stramien van dit verhaal wijkt er niet van af. In tegendeel. Het is nog een beetje ongeloofwaardiger gemaakt. Of beter geschreven voor de doelgroep, om het iets milder te zeggen.

Want wat willen jonge meisjes graag? Beroemd worden. Een carrière als filmster of actrice, of zwemster of amazone. Ze willen op vakantie naar een zonnig land en als het kan een knappe vriend met een goede baan. En ze willen natuurlijk een eigen onderkomen. Diana Davids voldoet aan dit ideaalbeeld. Ze had eigenlijk alles, zo begint het verhaal. Ze was leuk om te zien en had een mooi appartementje op de Maasboulevard. Ze had in korte tijd een aardige carrière opgebouwd. Het leek wel of regisseurs en producenten steeds meer interesse voor haar persoontje kregen.

Zo gaan de superlatieven nog een tijdje door. Maar als het persoontje - die omschrijving komt een paar zinnen verderop opnieuw voor- haar verloving met de knappe regisseur Anthony ziet stranden en de vakantie naar Mallorca daarom niet doorgaat, boekt ze een vakantie naar Lloret de Mar, voor zichzelf alleen. Alweer naar Spanje. Helen laat ze bijna allemaal naar Spanje gaan. Diana gaat incognito, met geverfd donker haar en een bril met vensterglas. Zodat niemand haar herkent. Als Anneke de Koning maakt ze kennis met Vera Emans en niet veel  later ook met Raymond Maris, een befaamd journalist en reporter, die haar ook niet als Diana Davids herkent.

Tussen Diana / Anneke en Raymond dreigt het wat te worden, maar dan wordt Diana terug geroepen naar Nederland, voor een nieuwe film. Ze kan en wil geen afscheid nemen van Raymond, omdat ze dan moet vertellen, dat ze niet is wie hij denkt dat ze is. Dat is dezelfde verhaallijn als die van Miranda. En ook in dit geval komt de man in kwestie achter de ware aard van de vrouw, alleen is hij er hier niet boos om. Raymond zoekt Diana weer op en daarmee lijkt het verhaal eigenlijk al verteld.

Maar omdat we dan pas halverwege het boek zijn, wordt er nog even een ruzie opgevoerd met de tegenspeler in de nieuwe film, die ook weer de ex blijkt van Diana's vakantievriendin Vera. Diana zelf heeft weer even contact met háár ex, Anthony Duval. Ja, alweer een Frans klinkende achternaam. Die laat de schrijfster bijna net zo vaak voorbij komen, als een vakantie naar Spanje.

Het weerzien met de ex maakt Raymond jaloers en zo ontstaat er nog gauw even een verwijdering tussen Diana en Raymond. Uiteindelijk wordt het ook hier weer bijgelegd en op de één na laatste bladzijde volgt het huwelijksaanzoek. Ja, met Raymond ging ze ongetwijfeld een heerlijke toekomst tegemoet. Waarmee de mondaine actrice, voor niets en niemand bang, toch weer in de armen van een man verdwijnt en ze ongetwijfeld huisvrouw en moeder gaat worden, in die heerlijke toekomst. En weer een stel jonge lezeresjes en een uitgever tevreden.

Geen opmerkingen: