Mieke... de vrije vogel laat zich niet vangen

De Mieke-serie bestaat uit in totaal veertien boeken, waarvan ik er dertien heb. Maar ook zonder Mieke als gymnasiaste kan ik een aardig eind komen met mijn recensies over de serie van Mien van t Sant, die ik in de loop der tijd bij elkaar heb weten te sparen, maar nog nooit helemaal gelezen heb. Een serie is chronologisch, maar dat is de volgorde van bij elkaar verzamelen zelden. Zeker als het tweedehands boeken zijn. Ik ben nooit zo'n type geweest, dat op een markt of in een antiquariaat een complete serie kocht, vaak voor veel te veel geld. Liever schuimde ik er van alles voor af, om voor een prikje alles bij elkaar te hebben, uiteindelijk. Zo kon het bij Goud-Elsje gebeuren, dat ik deel 6 als eerste in 1985 kocht en pas tien jaar later compleet was. En, als gevolg daarvan de delen kris kras door elkaar heb gelezen. Pas toen ik de hele serie compleet was, kon ik van voor naar achteren gaan lezen.

In het geval van de Mieke reeks heb ik besloten, om het andersom te doen. Lezen van het slot tot aan het begin. Van deel 14 terug naar deel 1 dus. Deel 13 blijk ik al veel langer in mijn bezit te hebben dan ik dacht. 9 oktober 1999, staat er in. Het is een oud exemplaar van de Prot. Chr. Leesbibliotheek uit Velp, aldus de stempel op het schutblad. Het heeft handgeschreven stickers en is geplastificeerd. Ik kocht het volgens mij zelf op de rommelmarkt in de Brabanthallen. En bij het lezen dwarrelde er nog een blaadje uit ook. Kennelijk van een van de vorige eigenaressen van het boek. Het is een proefwerk biologie, dat Greetje Boerma op 6 september 1978 maakte, op de Groen van Prinstererschool voor MAVO te Appingedam. Ze kreeg er een 5 1/2 voor. 11 fouten.

Tot zo ver dus de buitenkant. Nu het verhaal. Dat is, net als het laatste deel, gauw verteld. Ook al, omdat er ook hier een lijstje met voornaamste personen zijn opgenomen. Mieke, die dus net haar gymnasiumdiploma heeft behaald, viert haar zomervakantie en start haar studie Duits. In die tijd logeert ze een paar weken bij haar vriend Leo van der Hoek in Hillegom, die haar een huwelijksaanzoek doet, dat ze afwijst. Haar zus Madelon trouwt met Jan en dat maakt diepe indruk. Ze ontmoet er overbuurjongen Bram van der Stoep weer, die haar nog altijd plaagt, maar voor wie ze nu ineens diepere gevoelens koestert. Vriendin Erica is dus verloofd met stiefbroer Peter. Vriendin Tonnie is op zoek naar een baan in de horeca en misschien kan vriend Leo haar daar wel aan helpen. Broer Rob breekt met zijn verloofde Mirjam Andersen en oppervlakkig kennisje Floor Dekker zet zich in voor minder bedeelden. Mieke gaat op kamers, wordt ontgroend, ziet de liefde nog even niet zitten, maar als het dan toch moet, dan graag met Bram. Maar eerst nog even slagen voor haar rijbewijs. Voor de theorie dan. De praktijk heeft ze al. Rijbewijs en huwelijksgeluk, dat zal dus in het laatste deel gebeuren.

Het verhaal eindigt met een naschrift, dat lezeressen moet aansporen, toch vooral het laatste deel nog te gaan lezen en als het kan, ook aan te schaffen. Zou Mieke zich niet wat eenzaam gaan voelen, zo luidt de vraag. Madelon getrouwd en Rob wel of niet verloofd. En kijk eens naar haar vriendinnen! Haar studie en het studentenleven leggen volkomen beslag op haar tijd, maar er zijn nog andere dingen in het leven die een mensenhart beroeren. Zal zij tegenover het andere geslacht maar steeds een afweerhouding blijven aannemen? Hoe het met Mieke afloopt, kunnen jullie tot besluit lezen in het laatste boek van de Mieke serie: 'De vrije vogel gekooid' van dezelfde schrijfster. 

Maar steeds een afweerhouding, jawel. Mieke de Rooy is net achttien en beslist niet dom. Want, zo zal blijken uit deel twaalf, wat hieraan vooraf ging, ze had een fantastische cijferlijst bij haar slagen voor het gymnasium. Volkomen logisch, dat zo'n meisje niet aan de man wil. Of ten minste niet meteen. Maar ja. Hoe het afloopt, weten we dus al. Binnenkort dus, wat er aan de bruiloft van haar zus en de vakantie vooraf ging. Wordt vervolgd.