Terug van weg geweest

Het is het vierde deel in de serie en het vervolg op 'Cupido slaat toe!'. Dat derde deel heb ik niet in mijn bezit. Nog niet. Ik kom het nog wel eens op Marktplaats -achtige websites tegen, maar steeds voor veel meer geld dan ik er voor over heb. Wie weet kan ik het nog eens ergens goedkoop op de kop tikken. Ondertussen bespreek ik alvast Terug van weg geweest. Want dit deel kan 'ook zelfstandig gelezen worden', zoals dat vroeger door de uitgever altijd werd omschreven.

Het gaat over Daisy Mastwijk, die al eens eerder in het Jeugdhotel logeerde.  Toen vond ze zichzelf dik en onaantrekkelijk. In stilte werd ze smoorverliefd op Gregor Hansen,  een medewerker die wel heel veel oog hadden voor alles wat vrouw heette. Inmiddels is Daisy een dieet en een permanent in haar haar haar verder en blaakt ze van het zelfvertrouwen.  En kan ze Gregor niet vergeten. Tijd om terug te keren naar De Witte Hengst dus. Dit keer samen met haar nichtje Brigitte. Er is wat aarzeling, er zijn misverstanden, een onuitstaanbaar jaloers wicht dat Gregor in wil palmen en er is vriendschap. En natuurlijk is er ook liefde. Dat is het eigenlijk wel

In een recensie werd er gehakt van gemaakt. Verliefdheid en paarden, wat heb je nu nog meer nodig in het leven, zo staat er. Er wordt melding gemaakt over dromen in een onwerkelijke sfeer, over vrouwen die werken en soms zelfs al getrouwd zijn. Als er al problemen zijn, dan zijn die onecht en oppervlakkig. En over de illustraties, die al net zo nietszeggend zouden zijn.

Dat laatste is niet waar. Herry Behrens maakte ook hier een mooie omslag en mooie zwart wit tekeningen voor. Wat het verhaal betreft klopt de recensie wel. Maar dat heeft misschien nog wel het meest met de keuze van de uitgever te maken. De Selektserie - met k, we zitten nog in de jaren tachtig en toen mocht dat zo - mag dan wel de serie die er uit springt genoemd worden, het is ook een serie voor meisjes op de basisschool. En die willen al wel over paarden lezen, maar gaan nog niet verder in hun dan verliefd worden. Dit deeltje had in de Jeugdserie beter gepast. Maar dan nog is het een dertien in een dozijn verhaal.

Wie het zelf eens lezen wil, dat kan. Het is namelijk in zijn geheel  te lezen. Doe het eens. En oordeel zelf over de tekeningen en het verhaal. Over de lopende band die Helen Taselaar heet. Want dat was eigenlijk waar ik het eerst aan dacht. Alsof ik het allemaal al honderd keer eerder had gelezen.