's Avonds schijnt de zon niet meer

De omslag van Hans Borrebach ziet er veelbelovend uit. In 1995 is er van zijn werk een overzichtstentoonstelling gehouden. Daar werd dit omslag als ansichtkaart verkocht. De inhoud van het boek is aanmerkelijk minder romantisch. Het speelt zich af in een onwaarschijnlijk klein kringetje, waar iedereen iets met iedereen te maken heeft. Nogal onwaarschijnlijk.

Hoofdpersoon is de eenentwintigjarige Magda Wildervanck. Ze is wees, heeft de laatste jaren bij een tante gewoond, maar die is nu ook overleden. Het is een vriend van tante die haar aanbiedt, bij hem en zijn gezin te komen wonen. In een oud huis van 1653. Niet alleen 'oom' Eric Hooghoudt woont er met zijn vrouw, Meeltje en hun drie kinderen, Bram, Virginie en Willemijn. Er is ook nog een dienstmeisje, plus een inwonend ouder echtpaar, plus een inwonende oma die geen oma blijkt te zijn.

Het gezin leeft in een droomwereld. Ooit was oom Eric een vermogend uitvinder, maar hij heeft veel geld in een bodemloze put gestopt en balanceert op het randje van faillissement. De notaris van Magda's tante Lien is van het hele verhaal op de hoogte. Het blijkt dochter Willemijn te zijn, die met haar postzegelwinkeltje er voor zorgt, dat de rekeningen op tijd worden betaald. Willemijn, de onneembare vesting, met haar vriend Freek. De medisch student, die zo af en toe in de winkel helpt.

En Magda, ze laveert overal tussendoor. Ze blijkt formeel schuldeiser van de familie Hooghoudt. Maar ze heeft ook een baan, waarmee ze oom Eric voor haar kost en inwoning betaalt. Truus, haar collega, blijkt Freek ook goed te kennen. Maar Freek wilde haar niet, die wilde Willemijn. Of toch niet? Willemijn blijkt getrouwd, met een oudere Franse postzegelhandelaar van naam. Toch woont ze niet bij hem. Dat gaat ze later pas doen.

Een huwelijk dat zo maar uit de lucht komt vallen. Dat moet ook wel, want Magda moet verder kunnen met Freek. En om Truus een beetje gerust te stellen: Bram heeft best wel belangstelling. Dat komt vanzelf goed. Bram zal ook de postzegelwinkel overnemen, nu Willemijn met haar Raymond alsnog naar Frankrijk terug gaat. Magda zal gaan trouwen met Freek, zodra hij afgestudeerd is. Hij wordt vast een goed arts, want hij heeft al een goede uitvinding op zijn naam staan. Als student, ja.

Waar ze gaan wonen? In het huis van oom Eric, dat niet van oom Eric is, maar van 'oma'. Maar omdat 'oma' al haar geld aan oom Eric heeft gegeven en die op zijn beurt weer geen cent meer bezit, alleen maar schuld aan Magda, is het huis van Magda geworden. En wonen de anderen nu bij haar in

Juist ja. Als Marijke de Jongh het destijds zelf maar begrepen heeft. West-Friesland vond het in elk geval de moeite waard om uit te geven. Waarop Borrebach, als altijd, fraai illustreerde.