Vakantie in Benidorm

Jawel, we gaan weer op vakantie. Niet naar Texel, zoals Mandy en Pam, maar naar Spanje. Niet naar Blanes, zoals Miranda destijds deed. Vliegreis naar het geluk is, volgens de lijst met beschikbare verhalen die-  zoals altijd-  achterin deze Jeugdserie Pocket is opgenomen, ook niet meer verkrijgbaar.
Maar het gegeven van op vakantie de man van je dromen tegen het lijf lopen, kon best nog een keer gebruikt worden. Zo moet Inge Neeleman, alias Helen Taselaar gedacht hebben, toen ze Vakantie in Benidorm schreef. Misschien wel in opdracht van haar uitgever. Een meisjesboek over vakantie in een warm land en de liefde, dat moet het toch goed doen.

Collega's en vriendinnen Terry Vermeer en Marloes Weterings boeken een zonvakantie naar Benidorm, gedurende de kerstvakantie. Marloes ontmoet daar voor het eerst Thomas, een Engelse jongen met wie ze al een poos correspondeert. En Terry maakt kennis met Mario, de half-Spaanse eigenaar van een grote discotheek. Hij is een echte ladykiller en Marloes, die hem kent van een eerdere vakantie in Benidorm, waarschuwt Terry, dat ze niet moet vallen voor zijn charmes. Terry doet haar best, maar gaat uiteindelijk toch voor de bijl.

's Morgens flink uitslapen, wat wandelen, zo af en toe een toeristische attractie, wat eten, in het voren slapen en 's nachts lekker swingen in de disco. Een inbraak in het appartement, waarbij spullen gestolen worden. Een klein appartementje, waar ze met de bus vanuit het vliegveld heen worden gebracht. Jongens die je lastigvallen in de disco. Je poeiert ze zo af, want vervelend worden ze nooit. De schrijfster schept een redelijk natuurgetrouw beeld van de feestvakanties in Spanje, maar haalt er de scherpe kantjes wel af.

Mario mag dan een ladykiller zijn, met Terry meent hij het wel degelijk. Hij zoekt haar zelfs op, als ze in Nederland is. En ook tussen Marloes en haar correspondentievriend komt het goed. Sterker nog, ze gaan allebei trouwen. Zo maar trouwen met een discotheek eigenaar. Nou ja, gaandeweg het verhaal blijkt Mario toch iets serieuzer dan dat. Hij heeft plannen om een restaurant te openen. En zijn moeder, die mag dan wel Spaanse zijn, zijn vader was Nederlander. Daardoor spreekt hij niet alleen de taal, maar kent hij zelfs het land van zijn aanstaande.

Dat is natuurlijk allemaal veel te mooi om waar te zijn. Maar ach, het leest lekker weg. Er staan geen storende fouten in en je bent er voor een poosje mee van de wereld. De omgeving is prima en naar waarheid omschreven en de sfeer brengt je helemaal in de stemming. Wat dat betreft is het gewoon een goed verhaal.