Lies
Wessels woont samen met haar vriendin Maddie Monod op een etage in Amsterdam.
Werken hoeven ze geen van beiden. Lies, die geen ouders meer heeft, kan leven
van de erfenis die haar tante haar heeft nagelaten en Maddie krijgt van haar
vader, die ze nauwelijks meer spreekt, royaal maandgeld. De beide vriendinnen
hebben een poos in Zuid Frankrijk gewoond en gaan binnenkort met een stel
vrienden voor langere tijd naar Italië.
Wat ze er precies gaan doen is nog niet duidelijk. En onderling blijken ze elkaar ook nog niet allemaal te kennen. Op een soort van introductiefeestje op hun appartement maakt Lies kennis met Henk van Eek, de jongste in het gezin van Eek. Een schrijver en journalist. Hij is een stuk serieuzer dan de anderen en heeft iets bekends in zijn stem, dat Lies niet direct thuis kan brengen.
Vlak voor ze naar Italië gaan, bezoekt Lies haar broer Dick, een getrouwd huisarts en vader van een dochtertje. Door ziekte van zijn vrouw Jeanne – wat ze precies mankeert wordt niet duidelijk – staat hij er zo goed als alleen voor. Samen met de jonge dienstmeid Toosje moet hij het hoofd boven water zien te houden en dat valt hem niet mee. Hij vlucht in uitgangetjes, alcohol en sigaretten, waardoor steeds meer patiënten een andere huisarts zoeken. Werk aan de winkel voor Lies. Tijd om haar ‘ene talent’, het creëren van een thuis voor een man, in te gaan zetten. Eerst voor een paar dagen, maar uiteindelijk zegt ze er haar reis naar Italië voor op.
Ook Henk is niet mee gegaan naar Italië. De hoofdredacteur van de krant waar hij werkzaam is, is ziek geworden, en hem is gevraagd wat van het werk over te nemen. Lies en hij ontmoeten elkaar na die eerste keer bij toeval nogmaals, in de trein. En daarna nog een keer. Want Frans van Eek, ook huisarts, woont in de buurt van Dick Wessels en ze blijken elkaar goed te kennen. Daar, bij Frans en Jo, ontmoet Lies Henk nog een paar keer.
Henk, door zijn moeder nog aan het begin van het boek uitgemaakt voor vrouwenhater, en Lies, met haar ene talent, zijn voor elkaar bestemd. Daar komen ze langzaam aan achter. Maar Henk wil haar geen deelgenoot laten zijn van zijn onzekere, armzalige schrijversbestaan. Dan maar geen schrijver, er moet meer brood op de plank, voor een goede toekomst. Lies vindt het vreselijk, hem zo te horen praten, en vraagt zich af, of het werkelijk niet anders kan.
Het blijkt niet anders te hoeven. Henk heeft een aantal aanvullende opdrachten aangeboden gekregen, waardoor het financieel een stuk beter wordt. En Jeanne, de vrouw van Dick, blijkt voldoende genezen om weer naar huis te komen. Lies kan met Henk mee de toekomst in. Er wordt halsoverkop getrouwd. Maddie en de vriendenkring zijn niet belangrijk meer. Dat was allemaal maar oppervlakkig. Gelukkig met een man en de liefde voor kinderen, die ook hier weer duidelijk ontwaakt bij Lies, dat is waar het werkelijk om gaat. Dat is ook de boodschap die Sanne van Havelte met die verhaal heeft willen meegeven. En dat je, als je talent hebt, je dat nooit mag verkwanselen. Niet als schrijfster, maar ook niet als huisvrouw. Voor een huisvrouw is eigenlijk het talent van een thuis scheppen toch meer dan voldoende.
Meer over deze verhalenserie is te lezen op de website van het boekenmuseum.
Wat ze er precies gaan doen is nog niet duidelijk. En onderling blijken ze elkaar ook nog niet allemaal te kennen. Op een soort van introductiefeestje op hun appartement maakt Lies kennis met Henk van Eek, de jongste in het gezin van Eek. Een schrijver en journalist. Hij is een stuk serieuzer dan de anderen en heeft iets bekends in zijn stem, dat Lies niet direct thuis kan brengen.
Vlak voor ze naar Italië gaan, bezoekt Lies haar broer Dick, een getrouwd huisarts en vader van een dochtertje. Door ziekte van zijn vrouw Jeanne – wat ze precies mankeert wordt niet duidelijk – staat hij er zo goed als alleen voor. Samen met de jonge dienstmeid Toosje moet hij het hoofd boven water zien te houden en dat valt hem niet mee. Hij vlucht in uitgangetjes, alcohol en sigaretten, waardoor steeds meer patiënten een andere huisarts zoeken. Werk aan de winkel voor Lies. Tijd om haar ‘ene talent’, het creëren van een thuis voor een man, in te gaan zetten. Eerst voor een paar dagen, maar uiteindelijk zegt ze er haar reis naar Italië voor op.
Ook Henk is niet mee gegaan naar Italië. De hoofdredacteur van de krant waar hij werkzaam is, is ziek geworden, en hem is gevraagd wat van het werk over te nemen. Lies en hij ontmoeten elkaar na die eerste keer bij toeval nogmaals, in de trein. En daarna nog een keer. Want Frans van Eek, ook huisarts, woont in de buurt van Dick Wessels en ze blijken elkaar goed te kennen. Daar, bij Frans en Jo, ontmoet Lies Henk nog een paar keer.
Henk, door zijn moeder nog aan het begin van het boek uitgemaakt voor vrouwenhater, en Lies, met haar ene talent, zijn voor elkaar bestemd. Daar komen ze langzaam aan achter. Maar Henk wil haar geen deelgenoot laten zijn van zijn onzekere, armzalige schrijversbestaan. Dan maar geen schrijver, er moet meer brood op de plank, voor een goede toekomst. Lies vindt het vreselijk, hem zo te horen praten, en vraagt zich af, of het werkelijk niet anders kan.
Het blijkt niet anders te hoeven. Henk heeft een aantal aanvullende opdrachten aangeboden gekregen, waardoor het financieel een stuk beter wordt. En Jeanne, de vrouw van Dick, blijkt voldoende genezen om weer naar huis te komen. Lies kan met Henk mee de toekomst in. Er wordt halsoverkop getrouwd. Maddie en de vriendenkring zijn niet belangrijk meer. Dat was allemaal maar oppervlakkig. Gelukkig met een man en de liefde voor kinderen, die ook hier weer duidelijk ontwaakt bij Lies, dat is waar het werkelijk om gaat. Dat is ook de boodschap die Sanne van Havelte met die verhaal heeft willen meegeven. En dat je, als je talent hebt, je dat nooit mag verkwanselen. Niet als schrijfster, maar ook niet als huisvrouw. Voor een huisvrouw is eigenlijk het talent van een thuis scheppen toch meer dan voldoende.
Meer over deze verhalenserie is te lezen op de website van het boekenmuseum.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten