Annewieke

Opnieuw een vlot, gezellig verhaal van de schrijfster, die door haar zo veel gelezen Goud-Elsje serie bij tienduizenden meisjes bekendheid kreeg, zo begint de uitgever de wervende tekst op de flap van het omslag. Op de haar prettige, zonnige wijze geeft Mevr. De Lange-Praamsma hier de geschiedenis van Annewieke, die met het hele gezin en een nichtje uit Amsterdam haar vacantie gaat doorbrengen op een Veluwse boerderij.

Annewieke lijkt inderdaad heel erg op dat andere succesverhaal van de schrijfster. De door Rie Reinderhoff gemaakte tekening tegenover de titelpagina is bijna identiek aan de tekening tegenover de titelpagina van Goud-Elsje draagt een dubbele naam. Ook de beschrijving die Max de Lange-Praamsma haar hoofdpersoon meegeeft, doet aan Goud-Elsje denken. Annewieke heeft ook lichtblond haar, dat van nature een beetje golft, al heeft ze het dan niet in twee vlechten, maar kort. En ze heeft, net als Els, aardige, blauwe ogen. Haar moeder wordt omschreven met juffrouw Verweel, zoals Els' moeder met juffrouw Berkhout wordt aangeduid. Merkwaardige aanduiding voor een getrouwde vrouw, in die tijd.

Moeder Verweel is een wijze vrouw, die haar soms wat al te kortzichtige dochter op een milde  manier opvoedt, door haar er op te wijzen, dat haar manier van handelen niet goed is geweest. Door haar haar fouten te laten inzien. Precies zoals moeder Berkhout dat doet. Broer Frank zit op het gymnasium, net als Els' broer Joop. Meneer Verweel is een blonde reus, op wie Annewieke sprekend lijkt. Max de Lange had een voorkeur voor dergelijke mannen, want Els' haar Taco was ook blond en fors.

Tante Lucie, de moeder van Agaath, is niet sterk en moet veel rusten, zoals Lotty, de vriendin van Els. De vakantie naar het Berner Oberland gaat nu niet door. Ankie en Uco, die Els leert kennen in het tweede deel van de serie, zijn ook op weg naar een vakantie in het Berner Oberland.

De moeder van Annewieke heeft een hulp in de huishouding. Dat had de moeder van Els niet. Die deed nog alles zelf. In het gezin Berkhout heerste geen weelde, wat hier in het gezin Verweel toch al wel iets meer duidelijk is. Verweel is ook de naam van een van de pensiongasten in het pension waar Elsbeth werkt.

Dit verhaal is jonger dan de Goud-Elsje serie. En het bleef ook bij een deel. Het werd geen reeks van tien. Of Max de Lange-Praamsma het op verzoek van haar uitgever geschreven heeft, omdat de Goud-Elsje reeks zo'n succes was? De uitgever verzuimt in elk geval niet, de serie nog eens te noemen op de achterflap van het omslag.

Een serie, die door haar prettige, warme en vooral ongekunstelde sfeer zo vele meisjesharten veroverde, zo noemen ze het. Er zit een climax in deze boeken, die in het laatste deel z'n hoogtepunt bereikt. Met het laatste deel werd in dit geval Riet Berkhout bedoeld. Daarna zouden er nog drie delen verschijnen. Waarmee de serie dus over het hoogtepunt heen zou moeten zijn. Dat van die climax begrijp ik ook niet zo. Ik ken de serie uit mijn hoofd, maar zo heb ik het nooit begrepen.