Zelf kleurenfoto's maken

Het is een reeks in een reeks, eigenlijk, dit boek. En daarbinnen dan weer het eerste deel. Hoe je zoiets bibliotheektechnisch ooit in een catalogus op zou moeten nemen, weet ik niet. Een kaartcatalogus wel te verstaan, want ik schat dit boek uit het begin van de jaren zestig.

Betere kleurenfoto's maken is als eerste deel in de serie Kleurenfotografie voor iedereen verschenen. Het tweede deel, Het zelf afwerken van uw kleurenopnamen, bezit ik ook. Daarover een andere keer meer. Dit boek verscheen in de Hobby serie, van Uitgeverij Veen. Moderne dansen, van de dansleraar Victor Silvester, werd ook in die serie uitgegeven. Bezit ik eveneens, daarover eveneens een latere keer meer...

De fotoboeken van Borrebach zouden in deze serie nog een aantal keren worden herdrukt, omdat hij als estheet, vond, dat ze snel verouderd raakten. Dit exemplaar moet een van zijn eerste boeken in de serie zijn geweest. Een geblondeerde dame siert het omslag, de naam van de auteur is in de bekende vormgegeven letters weergegeven. Onder aan, in een rode band, staan de verschillende onderwerpen beschreven, die overigens niet gelijk zijn aan de hoofdstuktitels.Dit alles moest de koper over de streep trekken, het boek aan te schaffen, ook zonder dat hij het boek door hoefde te lezen. Een man, ja. Want fotograferen en afdrukken was mannenwerk. 

Het is een technisch verhaal, geïllustreerd met een aantal kleurenfoto's op glanspapier, waarop zo af en toe een donkere dame in miniem kostuum te zien is. De tweede mevrouw Borrebach, al wist de lezer dat niet. Hans Borrebach gebruikte zijn goed-uitziende echtgenote heel regelmatig voor zijn fotowerk. En voorzag zijn afdrukken vervolgens van passende bijschriften. Wanneer we iets bijzonders voor de lens krijgen,maken we het liefst meerdere schoten in verschillende poses. Dat soort taal.

Halverwege zijn boek maakt hij alvast even reclame voor het tweede deel in deze serie, door heel summier iets te vertellen over het ontwikkelen van foto's. En er vervolgens bij te vertellen, dat, wanneer de lezer daar meer over zou willen weten, hij het beste ook Het zelf afwerken van uw kleurenopnames kan aanschaffen. 

Mijn vader was ook al vroeg in het bezit van een fototoestel, al heeft hij zijn films nooit zelf ontwikkeld. Maar de kleurenafdrukken kwamen pas, toen ik al was geboren. Omdat het anno 1974 pas betaalbaar en gangbaar werd, je foto's in kleur te (laten) afdrukken. Dit boek is zeker tien jaar ouder. Borrebach laat de lezen in de waan, dat het allemaal heel vanzelfsprekend was, toen. Dat was het absoluut niet. Zelfs de trouwreportage van mijn ouders - 1971- bevat maar vijf kleurenfoto's. En die was dan nog wel gemaakt door een professionele fotograaf, niet door de amateur, die Borrebach wil aanspreken. 

Betere kleurenfoto's maken telt vijftien hoofdstukken, een slotbeschouwing en een index. De slotbeschouwing is, als altijd weer een mooie overweging die je een kijkje geeft in de belevingswereld van de schrijver. En in dit geval is hij hoopvol voor de toekomst, aangezien hij eindigt met: Dit wordt dus géén afscheid. Ik wens u goed licht en een briljant kleurresultaat.

Een soortgelijk boek over kleurenfotografie zou hij even later bij Veen opnieuw uitgeven. Kleurenfotografie I. Ook dat boek bezit ik. Het mag een herdruk lijken, dat is het beslist niet. Even verderop in de jaren zestig schreef hij vol enthousiasme gewoon een totaal nieuw boek over de wondere wereld der kleuren.