Miek op eigen wiek

Het derde deel over Miek en haar familie. Waar we als lezers weer een paar jaar verder in de tijd zijn. Miek en Leo zijn intussen ouders van een tweeling, Wout en Peter. Het grote gezin, dat Miek zo graag had willen hebben, zal er nooit van komen want na de geboorte van de tweeling is 'een operatie noodzakelijk' geweest. Wat en waarom precies vermeldt de schrijfster niet, wel, dat Miek nooit meer in verwachting kan raken. Maar ze heeft de zorg voor haar kleine broertje Karel nog. En ze weet haar naaste familie vlak bij.

Zus Emmy is met hart en ziel verpleegster, haar tweelingzus Tonia - Tonny in haar nieuwe werkkring - is mannequin geworden. Een oppervlakkig leventje, dat haar eigenlijk al lang niet meer boeit. De afspraakjes met oppervlakkige mannen kunnen haar eigenlijk gestolen worden. Dat is zo onecht. Maar als ze op het station op weg naar haar familie John Faber tegenkomt, haar oud leraar Engels, op wie ze vroeger zo verliefd was, is ze van zijn hartelijkheid weer niet gecharmeerd. Aardig, attent, maar wel heel ouderwets en degelijk. Ze laat zich door hem in een taxi naar Miek brengen. Die ruikt meteen een roman.

Miek zorgt er voor dat het contact in stand blijft, ook wanneer Tonia weer gewoon aan het werk is. Ze arrangeert zelfs een etentje, waar de hele familie bij aanwezig is. Ook broer Remco met zijn vriendin Sylvia, haar vader, broer Bas en tante Katy. En dan weet je als lezer al, dat het wel in orde gaat komen met Tonia en John. Dat doet het ook, op de verloving van Remco en Sylvia, bij wie het, ondanks de tegenwerking  van Sylvia's vader, óók in orde is gekomen.


En dan is er ook nog het weesje Minca, dat in het ziekenhuis van Emmy terecht is gekomen. Het kindje heeft, nu haar ouders als gevolg van een ongeluk zijn overleden, geen familie meer. Miek wil het kind meteen adopteren. Als had ze het nog niet druk genoeg. En uiteraard gebeurt het ook. Leo regelt het voor Miek. Zoals hij alles voor haar regelt. 

Leed is er ook. Zo is tante Katy een erg strenge huishoudster voor vader en de beide nog thuiswonende broers. Vader mag zelfs niet binnen roken. Miek probeert hem zo veel mogelijk gezelligheid te bieden en ook haar zussen komen maar wat graag bij Miek. Dan overlijdt Jules Graafland, zwager van Leo en Miek. Hij en Trees zijn een luxe leven gaan leiden, wat Jules uiteindelijk met de dood moet bekopen. Het doet Trees inzien, dat ze weer moet werken voor haar geld en dat ze aan familie meer heeft dan aan oppervlakkige vriendinnen. En Otto, die nu hun huisarts is, blijkt een ziekelijke vrouw te hebben, die voortdurend moet 'kuren' in Davos.

Tante Katy kan het overlijden van haar neef Jules maar moeilijk verwerken. Ze wordt oud en krijgt kwaaltjes en uiteindelijk komt 'de slag' en overlijdt ze aan een hersenbloeding. Wie moet er nu voor vader Hogenbirk en de beide zoons zorgen? Weer is het Miek die voor een oplossing zorgt. De muur tussen de beide woonkamers wordt doorgebroken, terwijl de tweede keuken en de bovenverdieping voor Tonia en John vrijkomt. Miek zelf zal weer voor vader en haar broers zorgen. Naast Leo. Wout. Peter. Minca. Kareltje. En hond Beer, die ook zijn intrede heeft gedaan in huize Hogenbirk-Carels. Dat huis dat nu ook een naam heeft: Op eigen wiek. Ze hadden het beter Supermiek kunnen noemen.