Stel je voor dat ik ging emigreren!

Inmiddels verzamel ik al wel vijfentwintig jaar meisjesboeken, met die voorkeur in de jaren vijftig en zestig. De meisjes, voor wie die boeken bedoeld waren, zijn zo oud als mijn moeder en haar vriendinnen. Ik ken dus nogal wat tienermeisjes persoonlijk, die inmiddels de zeventig naderen. Gelukkig wel, zo kan ik de tijd van toen een beetje relativeren. Nee, dat wat in boeken staat, is meestal niet helemaal waar. Maar dat wat in meisjesboeken staat opgetekend, komt niet eens in de buurt van de werkelijkheid van toen.

Stel je voor, dat ik ging emigreren, is het zoveelste verhaal van een meisje dat het land verlaat, de liefde achterna voor een betere toekomst. Alsof de meisjes van toen bij bosjes emigreerden. De meesten niet. De meesten waren als mijn moeder en haar vriendinnen. Een baantje na de middelbare school, wat in huis helpen en intussen wachten op de verloofde. Meestal ook niet zo'n knappe, resolute man met een goede positie, zoals ze in de boeken staan.

Like heeft een moeilijke strijd met zichzelf uit te vechten als haar beste vriend naar Australië emigreert. Ze heeft altijd sterk onder de invloed van haar ouders gestaan, die wel eens vaak over-bezorgd voor haar waren en die niet kunnen begrijpen dat hun dochter plots zo zelfstandig en op eigen benen wil gaan staan. 

Aldus de achterflap van de pocket. Like, als in Engels voor leuk, maar het was vast niet zo bedoeld. Het is gewoon Lieke zonder E. Ze heeft bespottelijk strenge ouders. Haar vader is leraar scheikunde en wordt door zijn leerlingen 'de dictator' genoemd. Haar beste vriend is een leerling van haar vader. Hij vertrekt met zijn ouders inderdaad naar Australië, nadat haar schoonzus in spé hen dat heeft geadviseerd. Het verhaal gaat ook over haar. Jolanda is verkoopster in een warenhuis en beseft dat ze emigreren als een walhalla heeft gezien. Ze gaat uiteindelijk niet mee.

Het verhaal gaat niet alleen over Like, of over Jolanda. Het gaat ook over zus Ida en haar vriend Anton, die gecharmeerd was van Like. Het gaat over de ouders van Like en over haar vriendin. Veel hoofdpersonen voor een verhaal. Het is geen verhaal. De korte hoofdstukken hebben allemaal een titel. Hoofdstukjes, die zo maar midden op een pagina beginnen. Wat het nogal rommelig lezen maakt. Het zijn zes, zeven verschillende verhaallijnen in één pocket. Met als thema emigreren. Stel je voor. En dat geïllustreerd door Borrebach.