Handboek voor etiquette : goede manieren en omgangsvormen

Zo lang boeken niet bladerbaar worden aangeboden op internet, zal ik ze daar niet aanschaffen. Nieuw niet, omdat doorbladeren de enige manier is, om er achter te komen of de inhoud me echt bevalt. En tweedehands niet omdat behalve de inhoud, ook de staat van het boek me moet bevallen.

Een Borrebach met een scheur of vouw, daar is overheen te komen. Maar het moet geen kleurboek zijn geworden. Of vol krassen staan. Ja, zulke exemplaren worden te koop aangeboden. Het overkomt me ook nog geregeld, dat ik boeken alsnog weg gooi. Als ik ze gelezen heb en constateer, dat het bij nader inzien niets is. Dit Handboek voor Etiquette, dat ik nieuw aanschafte in 2003, wordt nu een Handboek voor de oud papierdoos.

Ik heb het destijds alleen even vluchtig doorgebladerd. En pas onlangs echt gelezen. Toen ik het kocht, heb ik speciaal op het colofon gelet. Daar stond 2003 als jaar van uitgave in. Ik ging er van uit, dat twee jaar na de officiële invoering van de euro, er geen prijzen in guldens meer zouden voorkomen. Bij een boek van omstreeks de eeuwwisseling was dat nog wel mogelijk geweest, zo hield ik me voor.

Maar er worden dus nog wel overal guldens in genoemd. Het betekent dus, dat een uitgever een echt achterhaald manuscript heeft gepubliceerd. Als het een herdruk was geweest, zou dat in het colofon van dit boek moeten staan. Maar daar staat alleen iets over het copyright van deze uitgave. De catalogus van de Koninklijke Bibliotheek geeft me het antwoord. Ja, dit is een herdruk. De oorspronkelijke uitgave is uit 1996, verschenen bij Slingenberg Producties. Verba te Hoevelaken heeft alles klakkeloos overgenomen.

Natuurlijk, ik bezit meer achterhaalde boeken, ook op het gebied van etiquette. Maar van die boeken wist ik dat het achterhaald was, toen ik ze kocht. In dit geval wist ik dat niet. Maar ik weet het dus nu. Ik had eigenlijk ook beter moeten weten, toen ik het kocht. Deze uitgave komt namelijk bij Boekenvoordeel vandaan. En wie daar iets tegen een spotprijs koopt, mag absoluut geen eisen stellen.

De kloeke omvang van dit boek doet een degelijk naslagwerk verwachten en dat zou dertig a veertig jaar geleden ook terecht zijn geweest. De omgangsregels in de maatschappij anno 2003 zijn, behalve voor officiele gelegenheden, veel informeler geworden, zo luidt een recensie van bol.com. De veranderde bevolkingssamenstelling, de opkomst van mobiele telefoons, e-mail, andere dan christelijke feesten enzovoort worden in dit boek gemist. Een handreiking voor leven met en naast elkaar met respect voor ieders opvattingen is nodig, niet de strikte, formele regels die hier worden gegeven.

Het boek was dus zeven jaar ouder dan 2003. En in 1996 was de mobiele telefoon nog niet zo ingeburgerd, net zoals het gebruik van e-mail. Dat geldt waarschijnlijk ook voor die andere dan christelijke feesten. En ja, de afsluitende opmerking geen register, in de recensieklopt ook. Het was me nog niet opgevallen, maar die zit er inderdaad niet in. En daarmee is het, volgens de regels van het vak, ook geen echt naslagwerk. Je kunt er niets in terugzoeken. Handboek voor de oud papier doos, dus.