07 februari 2010

Nog is het lente voor Goud-Elsje


Ook de titel van het vierde deel uit de Goud Elsje serie kon ik niet meteen bevatten.
Lente, dat slaat op in de lente van je leven, zo begreep ik later. Je bent dus nog jong. Schrijfster Max de Lange gebruikte lente ook, om aan te geven dat je gaat trouwen. Dat er een nieuwe toekomst voor je aanbreekt. Achteraf gezien is het misschien ook het einde van een zorgeloze tijd voor Els Schaafsma- Berkhout. Want het boek eindigt met 'dat de bomen niet al hun bloesem kunnen blijven dragen'. Dat ze ook 'bloesem moeten verliezen, om tot volle bloei te komen'.

Met andere woorden: het leed zal uiteindelijk ook aan Els niet voorbij gaan. Maar voorlopig merken we als lezer daarvan nog niets. Er is veel voorspoed. Het belangrijkste is wel, dat Els in verwachting is van haar eerste kindje. Dat is, 'onder alles door steeds aanwezig', al doet ze er, samen met haar man Taco wel vreselijk geheimzinnig over, over 'haar mooie geheim'.

Els is intussen een getrouwde doktersvrouw, die heel anders in het leven is gaan staan. Ze hoort er bij, op het dorp. Ze heeft een dienstmeisje en bezoekt de zieken en hulpbehoevenden in het dorp. Maar uiteraard is ze ook nog steeds het meisje met haar gouden hart, dat haar huis voor iedereen openzet. Voor de vrouw van de notaris net zo goed als voor de gezinsverzorgster, ook al komt die uit een totaal ander milieu. Haar broer Joop mag elk weekend komen logeren. Maar ook haar vriendin Han die een 'groot leed te dragen heeft gekregen', is welkom. En Lotty, 'die het soms ook nog zo moeilijk heeft'.

Het verhaal speelt zich af tussen september en maart. Herfst, winter en de aankomende lente worden dan ook uitvoerig beschreven. Mist en nevel in de ochtend, een sneeuwbui en een rit in de arreslee. Met oudjaarsdag naar huis, vrieskou in januari. Er zijn verlovingen, er worden kindjes geboren. Andere kindjes krijgen een ongeluk, of sterven. Maar het eindigt met de geboorte van haar zoon. Auke Taco. Naar haar schoonvader en haar man. Haar eigen familie wordt niet vernoemd. Maar Els weet er toch nog wel een doopnaam aan toe te voegen. Theodoor. Godsgeschenk. Want dat is elk kind toch.

Misschien wilde Max de Lange haar Goud Elsje reeks hiermee afsluiten. Els groeit op, verlooft zich, trouwt en wordt moeder. Precies zo als Cissy van Marxveldt het jaren eerder met haar Joop ter Heul reeks in eerste instantie afsloot. Maar de uitgever van Max wist maar al te goed, dat Goud Elsje een goed lopende serie was. En daarom besloot Max tot nog een vervolg. En nog een paar. Het zou enige jaren duren. We zullen Els pas terug zien, als ze zeven jaar ouder is. Wordt vervolgd, dus.

Geen opmerkingen: