Tijdens de grote schoonmaak vindt Nina haar poësie album terug. Ze is inmiddels getrouwd met Bob Both, en moeder van een zoon, Hansje. Ze is tevreden met haar leven, maar soms heeft ze het moeilijk. Bob heeft weliswaar een goede baan, maar saai is het allemaal wel, daar in haar huis met dienstbode in Hilversum. Een goede huisvrouw is ze niet. Dat geeft ze eerlijk toe.
In het poësie album staan versjes van vijf vriendinnen. Hoe zou het hen vergaan zijn? Nina is nieuwsgierig naar hun leven. Man Bob diept voor haar de juiste adressen op en terwijl haar moeder op haar zoontje past, bezoekt Nina ze opnieuw.
Lenny Ypma schreef destijds een versje over levensvreugde en geduld. De molligste vriendin van het stel woont nog altijd in Amsterdam, met haar man en zes kinderen. Ze heeft het maar eenvoudig en haar kinderen zijn niet verwend. Het huis is niet ruim en er is ook geen tuin bij. Toch voelt Nina zich hier in het grote gezin meteen thuis, omdat ze allemaal veel om elkaar geven. Al wil ze alles wat ze in Hilversum heeft, toch voor geen goud missen. Nee, ruilen met Lenny wil Nina niet.
Met vriendin Judy Mendels kan Nina niet meer ruilen. Judy blijkt omgekomen bij een auto ongeluk. Nina hoort het al als ze bij Lenny op bezoek gaat. Het hele verhaal hoort ze van een schoonzus, die ze later nog eens opzoekt. Judy, het lieve, beschaafde meisje, dat een versje schreef over jezelf geven voor anderen, is er niet meer. Het maakt Nina even stil.
Kokette Anneke de Gaag is de volgende vriendin die Nina op zoekt. Destijds was ze zeer in trek bij de jongens en ze had zelfs even een oudere vriend gehad. Inmiddels woont Anneke in een luxe flat in Wassenaar. Ze is verloofd geweest, maar haar verloofde verongelukte. Nu besluit ze te trouwen met een veel oudere man, waardoor ze niet meer op kantoor hoeft te blijven. Haar man houdt geregeld feestjes, waarbij hij met gokken veel geld verdient. Nina wordt voor zo'n feestje uitgenodigd, maar het milieu staat haar totaal niet aan. Anneke schreef een versje over reinheid en moed. Ze heeft er zichzelf niet echt aan gehouden.
Marie Benders, die inmiddels Marion van Hillingen- Benders heet, blijkt getrouwd met een rijke man en woont groot en mooi, met bedienden en een privé chauffeur. Ze wil de kennismaking tussen Nina en haar echtgenoot zien te voorkomen. En het wordt ook duidelijk waarom: Marion's man blijkt een ongemanierde vlegel te zijn, een ruwe ongelikte beer, die veel te veel drinkt. Hierdoor heeft Marion al veel vrienden en kennissen verloren. Zelfs haar ouders komen al niet meer logeren. Ook Nina weet na de onverwachte ontmoeting niet hoe snel ze weer weg moet komen.
Als laatste bezoekt Nina Joke van Ingen. Als jong meisje wilde ze al danseres worden, en het is haar gelukt. Ze moet er hard voor werken en prima ballerina is ze nooit geworden. Er is een man in Joke's leven gekomen, maar ze weet niet, of ze daarvoor haar carrière wel opzij wil zetten. Het is iets, dat Nina niet begrijpt. Alweer een leven, waarmee Nina niet zou willen ruilen.
Zo heeft ze in korte tijd vijf spiegels voorgehouden gekregen. En wanneer Anneke dan ook nog eens betrokken blijkt te zijn geweest bij een diamantsmokkel, weet ze het helemaal zeker. Háár leven is pas echt de moeite waard. Een man, een moeder, een kindje en een tweede op komst. Ze is volmaakt tevreden, met wat ze heeft. Einde.
Met illustraties van Hans Borrebach, uiteraard. En een moraal, die meteen de titel verklaart: de roos is des te waardevoller, naarmate er meer distels zijn. Wij hebben het geluk dat de enkele distel in ons leven overwoekerd wordt door de rozen. Laten we daar dankbaar voor zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten