De Kluitman jeugdserie heeft lang bestaan en bestaat misschien nog wel. In de jaren tachtig herkenbaar aan de illustraties van Herry Behrens, waarvan ik er al een aantal besproken heb. In de jaren zestig nog te herkennen aan de onnavolgbare Hans Borrebach. Hij was al een beetje op zijn retour. Er waren al uitgevers die hun titels bij anderen uitbrachten. Kluitman was een van zijn trouwste klanten. En Netty Koen-Conrad een productief schrijfster.
Jij + ik = 1 is uitgegeven in 1962. Het verhaal is er een met een aantal bekende ingrediënten. Hoofdpersoon Jopie Dudok komt uit een gezellig, harmonieus gezin met een hartelijke moeder en een strenge, maar rechtvaardige vader. Een vader met een goede, maar niet overdreven dik betaalde baan. Chef op een afdeling bij de Rijkstelefoon, in dit geval. Jopie zit al niet meer op school, maar is onderwijzeres. Wonen doet ze - wederom - in Amsterdam. Ze heeft een vriendin en collega, Riekje, die plomp, fors en groot is. Jopie heeft - alweer - een leuk uiterlijk, leuke kleren en de belangstelling van een man.
Tjalling Sierma is leraar aan de derde klas en zou niets liever willen dan Jopie. Maar die denkt er anders over. Die wil zich niet binden. Zijn vriendschap waardeert ze zeer, zeker als Riekje niet meer bij haar op school werkt. Maar zich met hem verloven en dan trouwen, nee.
Met wie dan wel? Met Van Rijn, Nico van Rijn. Het nieuwe hoofd der school, met - alweer - een mond gesloten tot een streep. Maar ook met een scooter en de belangstelling van nieuwe collega Gerry Buytendijk. Haar broer is met zijn zus verloofd. Zij is - alweer - een aanstellerig wicht die, - alweer - van feestjes met veel drank en rook houdt. Jopie is - wederom - wars van dit soort leeghoofdigheid. En ze heeft - alweer - een lach die als belletjes klinkt.
Wanneer ze tot de ontdekking komt, dat ze van Nico houdt, neemt ze haar ontslag, want ze durft hem niet meer onder ogen te komen. Alweer niet. Kennen we ook al. En dan gaat het snel. Nico verklaart haar zijn liefde. Hij geeft haar alleen zijn ontslag, als ze een andere baan aanvaardt. Die van huisvrouw. En trouwen? Dat kan spoedig. Vader Van Rijn gaat met pensioen, trekt naar buiten en zij kunnen binnen een half jaar in de oude woning. Zelfs van Gerry komen ze handig af. Zeker, broer Wim Buytendijk trouwt met zus Lidy van Rijn. Maar Wim aanvaardt ook een baan bij de ambassade in Parijs. Dus Gerry zullen ze niet veel meer zien.
Dat was dan dat. En de titel? Die slaat op een levenssom, die twee volwassenen elkaar beloven samen zonder fouten uit te rekenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten