Deel 9 uit de Goud-Elsje reeks. Over Han Born- Terhenne, al sinds deel 2 de vriendin van Els. Misschien wel de allerbeste, zo door de jaren heen, denkt Els bij zichzelf, in een eerder deel.
Han is intussen ook getrouwd. Met dominee Luuc Born. Een oude bekende, die ook in deel 2 al werd geïntroduceerd. Toen was het de verloofde van Trix Bergman, die bij tante Magda en tante Loes op de stopfeesten kwam. Afgestudeerd theoloog, die maar nergens gevraagd werd om als dominee te komen werken. Kandidaat Luuc, werd hij genoemd.
Han vond het toen 'een fijn iemand', maar 'peinsde niet over hem als echtvriend'. Zelf was ze immers ook al eerder verloofd, met Martien van den Heuvel. Dat lazen we al in deel 3. Trix beëindigd de verloving, omdat de toekomst haar zo onzeker lijkt. En ze trouwt daarna al heel snel met een planter, om naar Indonesië te verhuizen. In hetzelfde hoofdstuk van het derde deel beëindigt ook Martien de verloving tussen Han en hem. Hij heeft, ook op weg naar Indonesië, een andere vrouw leren kennen, met wie hij al meteen trouwt. En vanaf dat moment begint Els Han en Luuc al bij elkaar te fantaseren. 'Ze wisten allebei wat leed was. Het zou misschien nog eens...'
We hebben er tot deel 9 op moeten wachten, maar nu zijn ze dan eindelijk met elkaar getrouwd. Han is inmiddels halverwege de dertig. Hoe oud Luuc is, wordt niet vermeld, maar het is zeker een jaar of tien ouder. Er komen bekenden in voor. Tante Magda, tante Loes. Els zelf. Lot, de vriendin van Els. Die vriendschap is zo maar weer helemaal in ere hersteld. We maken kennis met de gemeente van Han en Luuc. Met de schoonfamilie van Han. Een bevriend echtpaar.
Luuc is een oudere wijze man en Han soms nog echt een dol kuiken. Een kuiken, dat erg meeleeft met het wel en wee van haar parochianen. Ze heeft moeite met haar schoonmoeder, maar dat is dan ook de enige, met wie ze moeite heeft. Nou ja, en met het feit, dat ze nog aldoor geen kinderen hebben, zij en Luuc. En ze zijn toch zo heel jong niet meer. Maar ze bidden er om, samen. Dat mag ook. En als de Here het wil, zal hun gebed verhoord worden. Zo geloven ze het.
Een aantal dagen leeft Han 'tussen hoop en vrees'. Totdat het weken gaan worden. 'Zo lang heeft het nog nooit geduurd'. Dan wordt het Kerstmis. Kerstmis in de kerk, op de eerste bank met Luuc, in de toga waarin hij nog langer lijkt dan anders op de kansel. Zingen en bidden en niet langer hopen. Want er komt een kindje. Hun bede is verhoord. Nu maar hopen dat alles goed blijft gaan.
Dat gaan we zien in het laatste deel. Daar moeten alle overgebleven eindjes nog aan elkaar geknoopt worden. Alle onbeantwoorde vragen beantwoord. Voor de laatste keer dus nog: wordt vervolgd. Over alles en iedereen die in deze negen delen al voorbij kwamen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten