Zuigeling en kleuter

Het is het eerste deel uit de serie 'Jaren der jeugd', uitgegeven onder leiding van prof. dr. Th. Rutten. Uit hoeveel delen het precies bestaat weet ik niet. Daar kan zelfs de catalogus van de Koninklijke Bibliotheek me geen antwoord op geven.

Met een beetje googlen ben ik er achter gekomen, dat er in ieder geval vier delen moeten zijn uitgegeven. Het vierde deel heet 'De jongen'. Dat heb ik niet in mijn bezit, wel het derde deel, 'Het meisje'. Ook het tweede deel, 'Het schoolkind', ontbreekt nog aan mijn verzameling. En of er nog meer delen zijn? Wie weet kom ik daar ooit nog wel eens achter, bijvoorbeeld door het te scoren op de zoveelste rommelmarkt. Dat is met dit 'Zuigeling en kleuter' ook gebeurd.

'Over de psychologie en de opvoeding van het kind vanaf de geboorte tot de schoolleeftijd', zo luidt de ondertitel. Uitgegeven in 1942, dus midden in de oorlog. Het mocht kennelijk van de Duitsers. De samensteller van dit deel is Dr. A. Chorus, 'psycholoog van het paedagogisch instituut te Nijmegen, privaat- docent der Nijmeegse Keizer-Karel universiteit'. Dus zo heette de Radboud voorheen Katholieke Universiteit van Nijmegen toen nog.

Het is een behoorlijk wetenschappelijk boek, dat destijds echt niet in elke boekenkast heeft gestaan. Er staat veel in over erfelijkheid, over kijken en begrijpen. Over de wereld van den kleuter en over braaf zijn en bidden: tucht en straf. Er zijn foto's op luxe glanspapier gebruikt om de tekst wat te verlevendigen. En er staan veel woorden in, die ik niet begrijp. Anthromorphorisering, bijvoorbeeld. De neiging om alles op te vatten als menselijk gebeuren. De pop die echt stout kan zijn, bijvoorbeeld.

Iets over het duimzuigen als natuurlijk ontwikkelingsverschijnsel en over de soorten van spelen. We onderscheiden functie spelen, fictie en receptieve spelen en constructie spelen. Over het stadium der benoeming bij het het tekenen. Over de vraag welke betekenis het O.L. Heertje voor den kleuter heeft.

Het gebruik van naamvallen maakt het soms lastig lezen. Bovendien is het een katholieke uitgave, dat merk je aan alles. Waarschijnlijk is dit boek en daarmee de hele reeks meer bedoeld geweest voor pedagogen - dat ze dus toen nog als paedagogen schreven - dan voor ouders. Maar ach, zo'n zestig jaar na dato is het zelfs voor een kinderloze blogster leuk om bij haar verzameling in de kast te zetten.