Peggy's Paardenpension

83-2, staat er rechtsonder, op de laatste pagina van het verhaal. Ik heb voor mezelf altijd uitgemaakt, dat dat staat voor jaar en maand van uitgave. Februari 1983 dus. Peggy's paardenpension is een van de eerste verhalen die Helen Taselaar onder haar pseudoniem schreef. Niet in de Jeugdserie, maar in de serie Tieners schrijven voor Tieners, die Kluitman ook een poosje heeft gehad.

De serie over manege Picadero en over de Wildhof, zou wel in de Jeugdserie verschijnen, net als de verhalen over de vliegreis, die naar het geluk zou voeren, dat het goed zou komen met Ellen en nog veel verhalen van Helen Taselaar onder haar eigen naam meer. Tieners voor Tieners moest kennelijk een jongere doelgroep aanspreken. Of dat ook echt gebeurd is? De boekjes zien er hetzelfde uit, met dezelfde omslagen van Herry Behrens, en met dezelfde inhoud.

Peggy Downing woont met haar vader, twee zussen en een huishoudster op een groot landgoed in Engeland. Ze hebben er een tennisbaan, een eigen zwembad en zelfs een elk een eigen badkamer. Ja, er is veel geld, maar eigenlijk kun je het aan de familie niet echt merken. Oudste zus Marcia is mannequin, net als het zusje van Ellen. Dan volgt Peggy, die de paarden uit de omtrekt verzorgt en traint. Ze heeft er nog een aantal oude paarden bij, die ze in pension houdt. Tot slot is er dochter Tessa, vijftien en heel ondeugend. Dergelijke kleine zusjes komen in bijna alle verhalen van Helen Taselaar wel voor.

Net als de verwaande man, die om de hoofdrolspeelster komt. In dit geval heet hij Philip Thornwood en is hij de zoon van de buurman. Er is een mannelijke hoofdrolspeler met een goede baan waarvoor hij naar het buitenland moet. Hij heet in dit geval Dion Dorland en moet voor zijn werk naar Engeland, waar hij Peggy en haar familie ontmoet. Er is een opdringerige vriendin van de mannelijke hoofdfiguur, die in dit geval Simone heet. De man is wat ouder en al meteen zeker van zijn zaak, het meisje weet het nog niet precies. Maar uiteindelijk vinden ze elkaar, raken elkaar door misverstanden weer kwijt - er is vast een ander - en hervinden elkaar tenslotte toch weer. Nee er is geen ander.

Zoals Helen alias Inge al zo vaak heeft gebruikt en ook na dit verhaal nog heel vaak zou gebruiken. Er is liefde, vriendschap, er zijn veel paarden. Er wordt verloofd, er wordt getrouwd, er worden huizen gekocht en er wordt elkaar veelvuldig de liefde verklaard. In dit geval gaat niet alleen Peggy met Dion trouwen, maar ook vader Downing met de huishoudster Jessy. En verwaande Marcia trouwt een Zweedse fotograaf, waardoor ze ineens niet meer zo verwaand is. Tot slot: hier blijft het niet bij. Want ook Peggy's Paardenpension Wordt vervolgd.