Vriendschap op Picadero

Sylvie en Antal van Arendonck-van Dalsum krijgen nieuwe buren. De familie Pauwels heeft twee zonen, Stefan en Chris, en een dochter, Mirjam. Antal heeft sinds kort een vaste medewerker in dienst, Frank van der Hoeven. Frank ontmoet Mirjam bij de familie Van Arendonck en het stel krijgt een relatie. Op de manege wordt ingebroken, er schijnt ergens een oud kistje met juwelen te zijn begraven, tientallen jaren geleden. En Mirjam wil de beide stalknechten helpen de diefstal op te lossen, door de boeven op heterdaad te betrappen. Die moedige daad kost haar bijna haar relatie met Frank. Als Yvonne tijdens het verjaardagsfeest van Sylvie, waar Mirjam en Frank onafhankelijk van elkaar naar toe zijn gegaan, niet voor cupido had gespeeld.

Een paar hoofdstukken eerder is Mirjam jarig geweest, en kreeg ze al van Frank een mooi antiek parfumflesje. Mirjam werkt bij haar tante in de boekhandel in het dorp en voorziet Frank van boeken en kantoorartikelen. Broer Chris Pauwels verlooft zich en natuurlijk komt er ook hier weer meteen een huis uit de lucht vallen. Is er wederom van woningnood geen sprake. Er is een hartelijke familie, een eensgezinde schoonfamilie, de familie Van Dalsum is een groot geheel van gezelligheid en er wordt paard gereden. Ditmaal zelfs les genomen, aangezien Frank nog niet kan paardrijden. Maar aanleg blijkt hij wel te hebben en voor Mirjam wil hij het uiteraard graag leren.

Een detective-achtig verhaal, als onderdeel van een romannetje in paardenboekensfeer voor 13 jaar en ouder, afzonderlijk leesbaar in de serie, aldus de recensie. Dat is inderdaad, wat dit boek in de serie bijzonder maakt. Dat het niet alléen om elkaar de liefde verklaren gaat. Er zit nu eens géén jaloerse vriendin in, die komt stoken in een ontluikende romance. Of een zus, of schoonzus, die voor een vriendin wordt aangezien. Helen Taselaar voerde ze heel vaak op in haar verhalen, dit keer loste ze het op door er een inbraak aan toe te voegen, die nog niet zo maar opgelost blijkt. Dat maakt het spannend om te lezen.

Want verder zit dit deel uit de Picadero reeks weer overvol bekende ingrediënten. Hoe meer ik van Helen Taselaar lees, hoe meer ik dat idee krijg. Dat ze veel meer in opdracht van haar uitgever schreef, dan vanuit zichzelf. Dat het een kwestie was van een telefoontje of brief van Kluitman: doe nog eens een deeltje Picadero, want die verkopen zo goed.

Picadero is een serie geweest. En series zetten aan tot verzamelen, zo las ik ooit in een vakblad. Want met een nieuw deeltje uit een serie spreek je de al bestaande verzamelaars aan, om ook dit deel aan te schaffen. Maar als uitgever krijg je er vervolgens ook nieuwe verzamelaars bij. De meisjes die dit deel als eerste kochten en er achter komen, dat Picadero uit meerdere delen bestaat. Weliswaar afzonderlijk leesbaar, maar toch, een serie. Leuk om al die delen bij elkaar te hebben. En we zijn er nog niet. In het volgende deel gaan we weer op kamp. En moeten de paardrijdsters voor de manege in de bres springen. Wordt vervolgd, dus.