Auto's en hun typische eigenaars

Zijn die er eigenlijk nog wel? Mensen waarvan je het vermoeden hebt dat ze wel in Automerk Zus, type Zo rijden? Tegenwoordig lijken alle auto's op elkaar en is er alleen nog maar een onderscheid in kleur en grootte. Oudere auto's, ik herken merk en type vaak al van een afstand. Maar die nieuwe, karakterloze prut, nee. Dit boekje is uit '99. De auto's die er in worden besproken gemiddeld een jaar of tien ouder. Erg leuk. Grappige tekeningen, raak geschreven. Het had, wat mij betreft nog veel dikker mogen worden. En helaas kan ik ook nergens een deel 2 van dit werkje vinden. Misschien heeft de schrijver wel hetzelfde vermoeden als ik. Er zijn gewoon geen auto's met typische eigenaars meer.

Maar hier, in dit boekje vol 'herkenbare vooroordelen', aldus de recensie, komen er dus een aantal voorbij. Herkenbaar, ja, allemaal. En dankzij de illustrator weet je ook meteen welke auto bedoeld wordt. Want ze worden heel duidelijk neergezet. Bovendien weet de schrijver zelf ook aardig wat van auto's af. Eigenlijk moet je het gewoon zelf zien te krijgen, want het laat zich bijna niet omschrijven, dit boekje. Maar goed. Ik doe een poging.

Op elke linkerpagina staat het merk en model auto, met een omschrijving van de kleur, het bouwjaar en een opgave van de kilometerstand. En daaronder een rake tekening. De Citroën 2CV, staat er bijvoorbeeld in. Die is, aldus de schrijver, matgroen met nog matter geel van kleur, van bouwjaar 1977 en de kilometerstand luidt: teller is blijven staan op 264.000.
Rechts staat steeds de naam, leeftijd, het beroep en de woonplaats van de eigenaar. Meestal al heel cliché, maar daardoor erg grappig. De eend is van de 23-jarige Floris Jan van Bierhijssen, die, inderdaad student is en, gezien zijn dubbele naam, uiteraard in Leiden woont. Floris Jan rijdt met z'n eend al jaren langs de kapper, maar is er nooit binnen geweest, zo begint de omschrijving van de eigenaar.

De Mercedes van Henk Groot Abbink staat er ook in. Die woont, gezien zijn naam, inderdaad in Almelo en is, aangezien zijn auto van het type 300 D is, uit 1992, met een kilometerstand van 380.000, vanzelfsprekend koppelbaas van beroep. Henk heeft als hobby motorcross en is een verwoed supporter van Heracles. Hij rijdt altijd veel te hard en ontvangt dan ook regelmatig post uit Leeuwarden. 

En wat te denken van de Citroën DS Break uit 1968 van de 44-jarige Harrie van Gutsen, leraar handenarbeid op een Montessorischool, die altijd gekleed is in een lang grof gebreid vest met grote knopen. Hij heeft een oude, bruine leren schooltas die van hetzelfde bouwjaar is als zijn oude snoek. 

Jan-Riekes Hardering staat er in, met zijn Opel Kadett GSI. Een agrariër uit Barneveld, die helemaal gek is van Normaal en als hij niet met zijn vrienden aan het høken is, bugel speelt in de plaatselijke fanfare BOM (Blaast op Maat).

Dames kunnen ook zo hun voorkeuren hebben. Kimberly, zeg maar Kim, uit Nieuwegein, met lang geblondeerd haar, coupe Benidorm, rijdt in een mintgroene Suzuki Vitara en draagt dag en nacht een te klein Jane Fonda-pakje. Ik vraag mij wel eens af, aldus de schrijver, of je bij het halen van het vakdiploma fitness-beauty- en zonnestudio gratis een Suzuki Vitara krijgt. Want het kan toch geen toeval zijn, dat al die dames in zo'n auto rijden.

Tot slot, Miep van Straten-van Lanen, uit het Friese Olderbekoop. Minister van Verkeer en Waterstaat, in een Ford Scorpio 2.9 I Ghia, die zich met chauffeur laat verplaatsen. Ze zegt dat ze als hobby's snert koken en fierljeppen heeft. En stiekum kijkt ze naar Jerry Springer, als de kinderen naar bed gaan. En o ja, op de tekening lijkt ze verrassend veel op Annemarie Jorritsma, de toenmalige minister van V&W. Maar dat is toeval, want dat staat voorin het boekje. Dat gelijkenis met bestaande personen op toeval berust.
Tegelijkertijd zijn ze, aldus het omslag, buurman, collega, baas en schoonzuster. Ze staan er allemaal in.