In het eerste deel van deze serie was de hoofdrol voor Elke. Haar jongere zus Josta slaagde aan het einde van het verhaal voor haar havo diploma en was voornemens om daarna als au pair te gaan werken.
Deel 2 begint met het einde van de zomervakantie. Josta de Wild heeft een paar mensen aangeschreven in Engeland en Frankrijk, die op zoek waren naar een au pair. Haar keus valt op de in Nederland geboren Trudy Dorning, die met een Engelsman is getrouwd. Ze woont met haar man en twee kinderen in Kensington, een voorstad van Londen.
Al in het vliegtuig maakt Josta kennis met de aantrekkelijke Gideon, die ook in Londen gaat werken. Eenmaal in Londen zoeken ze elkaar op en gaan ook een paar keer met elkaar uit. Maar Josta voelt voor hem niets dan vriendschap. Ook met haar werkgeefster is ze vrijwel meteen bevriend. De beide kinderen zijn aardig en de echtgenoot, die een hoge functie heeft bij de bank, ook. Al ziet ze die niet veel.
Omstreeks Kerstmis komt Trudy´s broer over. Het blijkt Tim Bramsen te zijn, de leraar Engels van Josta, op wie vorig jaar zo heimelijk verliefd is geweest. Hij is jong en aantrekkelijk, zeker zo buiten de school. En, wat mooier is, hij blijkt ook verliefd op haar. Nog voor het oudjaar is, zijn Josta en Tim een stel.
Wanneer Tim in Nederland is, komt er nog even ruzie. Want Gideon is er ook nog, en Tim kan zich niet voorstellen, dat Josta echt niets voor hem voelt. Maar Trudy is zo goed nog niet, of ze stuurt Josta voor een weekje op vakantie naar Nederland en zorgt ervoor, dat ze Tim op Schiphol treft. Dat lukt, al is de luchthaven nog zo groot.
Het verhaal eindigt met de dag voor de bruiloft van Elke en haar vriend Dave. Dat Josta en Tim gaan trouwen, is ook al iets wat zeker is. En passant komt ook Bonnie nog even voorbij. De derde zus, die volgt op Elke en Josta. Ze is de wildebras van de familie, maar, zo menen beide zussen, er zal toch ooit wel eens een man komen aan wie ze zich binden wil. Een die anders is, dan de jochies waar ze nu nog steeds mee uit gaat. Daarmee is de toon gezet voor het derde deel, met Bonnie in de hoofdrol.
Heimwee naar huis heeft Josta niet. Er is, zo luidt de achterflaptekst ´meer aan de hand´. Herry Behrens verzorgde opnieuw een mooie omslag. Fraaie tekening, waarin de hoofdpersoon ouder lijkt dan ze is, aldus de recensie van de Nederlandse Bibliotheekdienst. En dat is ook waar. Want Josta is in werkelijkheid negentien. Ze lijkt hier minstens vijfentwintig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten