We zijn weer een paar jaar verder. Bob en Hanna zijn inmiddels de ouders van drie kinderen. Aangenomen zoon Daan, dochter Anneke, die Zusje genoemd wordt en de baby, die Job blijkt te heten, maar ook dat wordt niet meteen duidelijk. Het echtpaar Van Hemert lijkt in het niets meer op de flierefluiters uit het begin. In tegendeel, ze zijn nu een degelijke familie, met een zorgzame vader aan het hoofd van het gezin, een moeder die voor de kinderen en de kleine karweitjes zorgt en een dienstbode voor het zwaardere werk.
Bob en Hanna willen zes weken op vakantie naar Knokke, dat in dit verhaal als Knocke geschreven wordt. Maar helemaal zonder dienstmeisje zou Hanna niet kunnen, al die tijd. Er moet iemand mee om voor de kinderen te zorgen. Dat wordt Juul, het jongere zusje van Tim. Juul Huizinga, die voor het gemak ook maar Zus genoemd wordt.
De kinderen van de grote familie Huizinga zijn met de jaren al grotendeels uitgevlogen. Juul woont nog thuis. Ze heeft een ongelukkige liefde achter de rug, met de kunstenaar Sieward, die ze uit alle macht uit haar hoofd probeert te zetten, maar waar ze niet echt in slaagt. De brief van Hanna, waarin ze vader en moeder Huizinga vraagt of Juul misschien zin heeft om mee naar Knokke te gaan, komt als een geschenk uit de hemel. En natuurlijk wil Juul wel.
Op vakantie in België maakt Juul de ontwikkeling door, die Sanne van Havelte al eerder gebruikt heeft, bij jongere vrouwen. Ze realiseert zich dat echte liefde nooit voor onzekerheid kan zorgen, dat een degelijke man de beste keus is en dat het verzorgen van kinderen helemaal niet erg of eng is, maar het mooiste dat je kan overkomen. Op die degelijke man na dan. En die vindt ze er ook. In de vorm van Bart ter Hegge, de jongere broer van Jo.
Eerst moet ze niets van hem hebben. Bart is een nijlpaard, zo meent ze. Eigenwijs, bazig en heerszuchtig. Dan komt Sieward nog naar Knokke ook. Het maakt haar danig overstuur. Natuurlijk komt het nog voor het einde van de vakantie goed, tussen Juul en Bart en kan Sieward de aftocht blazen. Daar wil ze eigenlijk nooit meer aan denken. Dat realiseert ze zich, in de storm, bij het strand van Knokke. Aanvankelijk geïllustreerd door Rie Reinderhoff, in de latere drukken nam Hans Borrebach het over.
Meer over deze verhalenserie is te lezen op de website van het boekenmuseum.
Zoek je iets?
Arja Peters (ps. van Chinny van Erven)
correspondentie
De klas van Tina (serie)
De Wildhof (serie)
Fietsclub 'Krap bij Kas' (serie)
Freddy Hagers (ps. van G. Betlem)
Goud-Elsje (serie)
Hans Borrebach (auteur)
Hans Borrebach (ill.)
Helen Taselaar
Herry Behrens (ill.)
Herson (is ps. van Herry Behrens; ill.)
huishoudboeken
Ik kan serie
Inge Neeleman (is pseud. van Helen Taselaar)
Jeugdhotel De Witte Hengst (serie)
Kluitman Jeugdserie
Manege Picadero (serie)
Max de Lange-Praamsma
meisjesroman
Mien van 't Sant
Netty Koen-Conrad
Prisma boeken (serie)
Rie Reinderhoff (ill.)
Sanne van Havelte
Sneeuwbalserie
Uitgeverij De Eekhoorn
uitgeverij Elsevier
uitgeverij Van Holkema en Warendorf
Uitgeverij West-Friesland
Witte Raven Jeugdpockets
woninginrichting
Zonne-reeks
Zonnebloem serie
Over mij
- Marieke
- Omdat oude boeken nog steeds leuk zijn om te lezen, maar omdat er meer is om over te schrijven. Sinds kort dus naast boeken ook oude spullen met een verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten