Juup's wilde haren

Juup van Tongeren - eigenlijk heet ze Julia - is sinds kort getrouwd met Peter de Waal. Ze zou een dolgelukkig huisvrouwtje moeten wezen, maar daar ontbreekt het nog al eens aan. Juup komt uit de stad en kan maar moeilijk aarden, buiten het mondaine stadleven. Als haar vriendin Rita dan in de buurt komt wonen, verandert het iets. En af en toe is het net, of ze weer op de lagere school zitten.

Er wordt vriendschap gesloten met de rijke Adèle, die niet alleen een dochtertje en een two seater - een tweepersoons autootje voor de welgestelden -, maar ook personeel, een groot huis, lekker eten en daarnaast geld genoeg voor luxe feestjes met veel sigaretten en alcohol heeft. Feestjes waar de verkeerde mensen komen. Mensen met een titel die de hele dag niets anders doen dan een beetje doelloos rondhangen en wachten op een volgend feestje

Netty Koen-Conrad heeft er patent op. De hoofdpersoon gaat altijd een of meerdere malen naar zo'n feestje. Als klasgenoten, zoals Ineke en Anneke. Als vriendin, die er eigenlijk niets aan vindt, omdat dat wereldje haar niet aanstaat, zoals Nina. Of als klasgenoot die zich al veel ouder en wijzer voelt dan de anderen, zoals Joan.

Juup gaat er heen als vriendin van Adèle. Samen met haar man Peter. Peter vindt er al meteen niets aan, maar Juup amuseert zich kostelijk. Ze doet er foute vrienden op, waar ze, ook na het feest steeds meer tijd mee gaat doorbrengen. Zeer tegen de zin van Peter. Want veel geld hebben ze niet. Hij is aan zijn proefschrift bezig en tot hij dat voltooid heeft zullen ze moeten rondkomen van het eenvoudige salaris dat het dito baantje hem brengt. Het is iets dat Juup maar moeilijk kan.

Om de echtelieden dichter tot elkaar te brengen, moet er iemand ziek worden. Een gegeven, dat de schrijfster ook al vaker heeft gebruikt. Dit keer wordt het het kind van Adèle. Kleine Diane krijgt longontsteking en duldt alleen Jup om zich heen. Wanneer ze uiteindelijk weer geneest, mag ze van Adèle een mooi kado uit kiezen. Het wordt haar twoseater en rijles van Adèle zelf. Peter is het er niet mee eens. En die vriendschap met die foute vriend Rik moet ook maar eens over zijn. 

Juup neemt het niet, dat er zo over haar beslist wordt en besluit weg te gaan. Ja, ze heeft dan een man, een eigen huis plus dienstbode, maar dit neemt ze toch niet. Pas wanneer ze in de krant verneemt dat Peter een ongeluk heeft gehad, komt ze terug naar huis. Daar blijkt dat een andere 'de W.' van de fabriek een ongeluk heeft gehad. Ze heeft zich vergist. En o, wat beseft ze nu, dat ze van Peter houdt. Haar wilde haren, die is ze voorgoed kwijt.

Ze gaat niet met Adèle en Diane op vakantie, wat eerst de bedoeling was. Ze hoeft de twoseater ook niet te hebben. Dat past binnenkort toch niet meer. Want ze heeft babywol gekocht. En wat dat zeggen wil, dat weet Peter ook. Peter, die inmiddels afgestudeerd is. Juup vindt het fantastisch, nu er' zo veel nieuwe wegen voor hem opengaan.'

Het geluk was schijnbaar nog niet volmaakt genoeg. Dat is het nu pas, met een man met uitzicht op promotie, een kind om voor te zorgen en een foute vriend die zich met de foute vriendin verlooft. Einde. Alweer een boekje uit, zo moet de schrijfster gedacht hebben. Deadline gehaald, uitgever tevreden. Met illustraties van Hans Borrebach.